3 pytania, które zrodziły się podczas nauki u. nerwowego

[wojtak]

1. Aby impuls elektryczny mógł być przewodzony musy być zamknięty obwód. Co zamyka ten obwód dla impulsu w neuronie? Być może to inny impuls niż takie jak w prądzie elektrycznym?

2. Czy światło jest bodźcem dla nerwu wzrokowego, czy raczej rolę tu odgrywa siatkówka?

3. Torowanie drogi dla impulsu czyli:
Przykładowo mamy dwa neurony z lewej (1 i 2) i trzy z prawej (A,B,C)

Neuron 1 wysyła impuls do A i B
Neuron 2 wysyła impuls do B i C.
W tym momencie w A wyzwala się dalszy impuls, w C tak samo, a w B nie, bo dostał pierwszy słaby impuls i drugi też słaby, ale razem udało im się utworzyć bodziec progowy.
I tutaj pytanie. Skąd neuron nr 2 wiedział, że musi wysłać drugi sygnał, bo pierwszy (od neuronu 1) był za słaby?

Mam nadzieje, że dobrze wyjaśniłem. Jeśli nie to wkleję zdjęcie tego o co mi chodzi

[Litawor]

2. Czy światło jest bodźcem dla nerwu wzrokowego, czy raczej rolę tu odgrywa siatkówka?

Światło jest bodźcem dla komórek siatkówki: czopków, pręcików i pewnego typu komórek zwojowych. Dwa pierwsze typy fotoreceptorów przekazują te bodźce komórkom dwubiegunowym, te zaś komórkom zwojowym, których aksony tworzą nerw wzrokowy.

Na pierwsze pytanie nie umiem odpowiedzieć, bo z fizyki nie za wiele pamiętam o prądzie. Na pewno jednak prąd w neuronach jest odmienny od tego w metalowych przewodnikach, bo nie opiera się na przemieszczaniu elektronów wzdłuż przewodnika, tylko na ruchu jonów w poprzek błony komórkowej. Wędruje więc nie sam ładunek elektryczny, tylko różnica potencjałów w poprzek błony.

Trzeciego pytania nie rozumiem.

[karenina]

1. W przypadku obwodu elektrycznego układ musi być zamknięty, aby wytworzyła się różnica potencjałów. W komórce problem ten rozwiązany jest inaczej. Tutaj układem jest pojedynczy neuron (sprawa rzecz jasna nie dotyczy ogółu neuronów, albowiem sygnał zamieniany jest z elektrycznego w chemiczny, nie ma więc mowy o ciągłości, tzw. cały układ nerwowy nie stanowi układu przekazu impulsu elektrycznego), a różnica potencjałów osiągana jest w procesie polaryzacji (i depolaryzacji, i hiperpolaryzacji etc.) dzięki nakładom energii (transport jonów głw. sodowych i potasowych przez błonę komórkową wbrew gradientowi stężeń zachodzi dzięki hydrolizie ATP do ADP sodium-potasium-activated adenosine triphosphatase).
2. Zgadzam się z kolegą.
3. Nie do końca rozumiem. Opisałeś (w przypadku B) zjawisko sumowania się przestrzennego impulsacji w obrębie neuronu. Wyjaśnij, proszę, postaram się coś podpowiedzieć.

[wojtak]

Z 3 pytaniem to jest tak, że jeśli neuron wysyła sygnał ale nie pobudza innego neuronu to skąd ten pierwszy wie, że jego sygnał był zbyt słaby i musi wysłać kolejny?

[Efendi]

Dlaczego nazywamy więc impulsy idące przez neurony impulsami elektrycznymi, skoro nie mają nic wspólnego z prądem elektrycznym?

[karenina]

Dlaczego nazywamy więc impulsy idące przez neurony impulsami elektrycznymi, skoro nie mają nic wspólnego z prądem elektrycznym?

Bo jony posiadają ładunki elektryczne. W zasadzie to poprawniej byłoby mówić: impuls nerwowy.

wojta121, rozumiem, o co pytasz, ale mam wątpliwości co do sensowności pytania. Najlepiej napisz, jak w Twojej głowie zrodziła się taka myśl, może mnie naprowadzisz .

[wojtak]

No normalnie. Czytam i myślę, że jeśli jeden sygnał nie wystarcza to skąd wie, że ma wysłać drugi?

[Litawor]

No normalnie. Czytam i myślę, że jeśli jeden sygnał nie wystarcza to skąd wie, że ma wysłać drugi?

Najprostsza odpowiedź: nie wie. Może zacytuj, co takiego przeczytałeś, co skołoniło Cię do zadania tego pytania.

[Xoth]

wojta121, .

1) istnieją 3 typy połączeń między neuronami: synapsa chemiczna, synapsa elektryczna i efapsa

Na neuron działa bodziec, który wytwarza potencjał lokalny. Jeśli ten ma wystarczającą amplitudę, by otworzyć odpowiednie kanały jonowe na wzgórku aksonu, powstaje potencjał czynnościowy, który przemieszcza się w kierunku zakończenia aksonu. Zakończenie aksonu wchodzi w skład jednej z trzech wyżej wymienionych struktur. Informacja elektryczna w synapsie chemicznej po dojściu do końca aksonu jednego neuronu musi zostać zamieniona na informacje chemiczną. W tym celu, potencjał czynnościowy, który dotarł do błony zakończenia aksonu otwiera kanały wapniowe, wapń napływa do cytoplazmy i powoduje to wydzielanie neuroprzekaźnika. Neuroprzekaźnik przemieszcza się przez szczelinę synaptyczną i dociera do błony postsynaptycznej (błony komórkowej innego neuronu). Na błonie postsynaptycznej powstaje EPSP (pot. postsynaptyczny pobudzający), który z kolei, jeśli ma wystarczającą amplitudę, wyzwoli pot. czynnościowy w drugim neuronie. I tak w kółko. Dodam jeszcze, że są różne rodzaje neuroprzekaźników, jedne wywołują EPSP (Ach, kwas glutaminowy), inne IPSP (pot. postynaptyczny hamujący, np. GABA). To tak w skrócie, nie wiem czy Ci o to chodziło, ale to właśnie ta zamiana rodzaju informacji jest zamknięciem obwodu". Napisałem tu o najczęściej występujących synapsach chemicznych.

2. Światło jest bodźcem przede wszystkim dla pręcików i czopków. Jest bodźcem także dla komórek zwojowych siatkówki, co związane jest z odbiorem poziomu natężenia światła.

3. Nie rozumiesz istoty rzeczy. Impuls powstaje tylko wtedy, kiedy działa bodziec. Kropka. Neuron nie może sam z siebie wysłać kolejnego impulsu .

Neuron 1 uwolnił małą ilość neuroprzekaźnika, która wywołałaby EPSP zbyt słabe, aby powstał pot. czynnościowy. Jednak neuron 2, w tym samym czasie, uwolnił drugą porcję neuroprzekaźnika, co spowodowało to, że ich ilości się zsumowały i powstał EPSP o odpowiedniej amplitudzie, który umożliwił powstanie pot. czynnościowego. To jest jeden z rodzajów torowania, tzw. sumowanie w przestrzeni.