Czuję się staro - a chcę isć na LEK (kącik geriatryczny)

[karchola]

A czy ja mówię, że ma nie iść? Jak najbardziej niech próbuje. Jednak oszukiwanie samego siebie na starcie, że życie po podjęciu studiów się nie zmieni to czysta naiwność albo brak jakiegokolwiek racjonalnego rozumowania. Ja studiuję więc miejsca nie żałuję i wypowiadam się jako osoba widząca ile czasu lek potrafi pochłaniać nie patrząc na to tylko swoją miarą, z resztą sam dobrze wiesz jak jest, dodaj do tego rodzinę i pracę. Skoro pisze, że nie może/nie chce porzucać tego co ma po co sobie komplikować. Jej sprawa ale łatwo nie będzie

[Mårran]

Ja też uważam, że to ciężkie raczej do pogodzenia, ale też zależy, jaka praca itp. No i nie trzeba uczyć się dniami i nocami, są tacy, co się opierdalają i ciągną jakoś Więc można w tym czasie się dzieckiem zająć zamiast np. grami

[randomlogin]

karchola, No wlasnie wiem jak to wyglada. I wiem, ze da sie poswiecic na studia duzo mniej czasu, niz wydaje sie konieczne i niezbedne. Zwlaszcza, jesli sie tego czasu po prostu nie ma. Ludzie z rodzinami na tych studiach sa. Ludzie z praca tez. Ludzi z jednym i drugim jednoczesnie nie znam wprawdzie, ale kurcze, ktos przeciez musi byc pierwszy. Poza tym jak czytalem wyzej, to praca ma byc w bardzo malym wymiarze godzin, wiec mozna uznac, ze to tylko troche trudniejsza wersja z rodzina.

[ewagi]

Moim skromnym zdaniem czas na takie studia już minął. Może by i nawet trwał gdyby nie fakt, iż masz ułożone życie ( praca, dziecko). A studiowanie leku to nie zabawa.Daj młodym szanse

a to twoim zdaniem do jakiego wieku jest czas na takie studia? I jeśli dobrze rozumiem to ułożone życie w tym posiadanie dziecka to już znak że należy się położyć i na śmierć czekać? chyba mało o życiu wiesz i posiadaniu dziecka bo zapewniam cię, że można znaleźć czas i dla dziecka i na studiowanie. daj młodym szansę". no ja nie uważam ani siebie ani koleżanki za starą ani nikogo kto już tu w tym wątku pisał. swoją drogą mam znajomego, który studiował razem z lekarskim też inny kierunek. skończył je i miał jeszcze czas na częste obijanie się.

Masz 33 lata i nie oszukuj się, że masz przyswajalność wiedzy 20 latka .

ja jestem może trochę młodsza od koleżanki ale akurat moja przyswajalność wiedzy w wieku 27 lat jest duużo większa niż w wieku 20 lat. i nie bez powodu też często właśnie starszym studentom lepiej nauka idzie.
i tak jak randomlogin nie rozumiem po co to zniechęcanie, stwierdzanie, że nie da rady. nie da rady to nie da. za to głupotą byłoby nawet tego nie sprawdzić. zresztą tak naprawdę czym więcej ma się obowiązków tym łatwiej znaleźć czas na wszystko. ja przy swojej 3 letniej córce nauczyłam się, że to co kiedyś wydawało mi się nie do ogarnięcia bo przecież doba jest za krótka teraz jest do zrobienia i nawet jeszcze trochę czasu zostaje.
Jakby nie patrzeć, ilość osób udzielających się w tym wątku świadczy o tym, że nie jest sama która w późniejszym czasie chce iść na lekarski. szkoda, że płynie od niektórych z was brak tolerancji i choćby próby zrozumienia kogoś. może takie rzeczy przychodzą z wiekiem choć ja tu na forum ale w innym wątku przeczytałam słowa wsparcia i to właśnie od osób młodszych ode mnie co nie ukrywam bardzo mnie podbudowało i mile zaskoczyło.

[Mårran]

Ja też jestem zdania, że jak się dostanie, to znaczy, że sprawiedliwie (!) miała więcej punktów niż ktoś młodszy i tyle. A jak sobie poradzi, to już trzeba się przekonać samemu. A na studiach będzie czasem ciężko, zwłaszcza w czasie, gdy trzeba siedzieć całymi dniami i kuć, ale z reguły czas i na pracę, i na dziecko spokojnie się znajdzie.

Swoją drogą lekarze krótko żyją, więc trzeba się spieszyć

[Jocisko]

Ilość mniej lub bardziej toksycznego jadu, jaka spotkała tu koleżankę mnie przeraża. Co nas obchodzi jej sytuacja rodzinna i jakim prawem mamy ją oceniać, co? Niech sobie idzie na studia, jeśli ma ochotę a życie zweryfikuje lub nie Wasze czarne myśli o jej niepowodzeniu.

[ewagi]

Ja też jestem zdania, że jak się dostanie, to znaczy, że sprawiedliwie (!)

a mnie do tej pory wszelkie ciotki próbują przekonać że bez znajomości nie dostaje się nikt

Swoją drogą lekarze krótko żyją, więc trzeba się spieszyć

czyli czym później się zacznie tym dłużej się żyje a tak serio to od prof z geriatrii słyszałam, że z długowiecznością mają problem tylko chirurdzy.

[Mårran]

No chirurdzy najbardziej.

A na medycynę dostają się ci z powołaniem, o! Albo zaocznie na Ukrainę.

[ewagi]

ja bym to zmodyfikowała, że kończą medycynę ci z powołaniem. do dziś pamiętam jak mi kolega opowiadał o swoim kumplu, który tak się chwalił, że dostał się z pierwszej listy, że zapomniał na egzaminy się nauczyć no i potem daj sobie spokój. a jak pisałam maturę w zeszłym roku to nauczycielka z komisji na rozluźnienie atmosfery opowiadała o swoim mężu, który dostał się na lekarski po czym po 2 latach stwierdził, że za dużo nauki i poszedł na geografię

[Mårran]

Eee tam, znam takich, co się opierdalają, jadą na trzecich i dalszych terminach, ale przechodzą. A ile stresu mniej

[randomlogin]

ewagi,

Śląska Izba Lekarska przeprowadziła badanie długości życia lekarzy. Na podstawie średniej wieku zgonów 600 lekarzy zarejestrowanych w ŚIL, zmarłych w latach 2001–2006, wyliczono, iż tamtejsi lekarze żyją przeciętnie 68,1 roku (przy średniej dla statystycznego obywatela Polski płci męskiej wynoszącej 70,5 roku), a lekarki żyją przeciętnie 67,3 roku (przy średniej krajowej dla kobiet 78,9 roku).

Wsrod kobiet, w tym wieku zwlaszcza, bo to czasy inne byly, na pewno to nie sami chirurdzy wplyneli na tak dramatyczne obnizenie dlugosci zycia.

[kopera]

Ilość mniej lub bardziej toksycznego jadu, jaka spotkała tu koleżankę mnie przeraża. Co nas obchodzi jej sytuacja rodzinna i jakim prawem mamy ją oceniać, co? Niech sobie idzie na studia, jeśli ma ochotę a życie zweryfikuje lub nie Wasze czarne myśli o jej niepowodzeniu.

Popieram w 100%. Wątek jest po to, aby się wspierać w dążeniu do medycyny w starszym wieku (dla 19latka to starszy wiek, zmieni zdanie jak podrośnie), a nie obrzucać błotem.
Jak ktoś się dzieli sytuacją, to po to , aby zainspirować innych i pokazać jakie są możliwości. Tak więc bluba - dzięki, że podzieliłaś się swoim pomysłem jak pogodzić studia i życie. Trzymam kciuki.

A zazdrośnikom i innym trolom proponuję założyć osobny wątek typu: NIE dla geriatrii na lekarskim i tam swoje frustracje, niespełnione ambicje i kompleksy wylewać.

Pozdro

[Mårran]

Nazywając nas dzieciakami stawiacie się w tej samej sytuacji, co ci, którzy śmieją się z geriatrii na studiach Nie wiem, ale ja się tam za jakąś wyjątkowo niedojrzałą nie uważam.