Medycyna - czy warto byc lekarzem?

[york]

bardzo budujące słowa, wiele razy słyszałem, że trzeba wybierać: albo rodzina albo bycie lekarzem, czy wg Was naprawdę tak trudno mieć szczęśliwa rodzinę i być wybitnym lekarzem?

to jest kwestia indywidualna i zależy od człowieka( tylko i wyłącznie)

[Andzia]

Zawsze mnie zastanawiało czy i kiedy kobieta, która wybiera zawód lekarza może pozwolić sobie na dziecko.
Niby głupie pytanie. Ale czy da się pogodzić naukę na studiach, zdobywanie wykształcenia z wychowywaniem dziecka.?

[Padre Morf]

Mam też szczęśliwą rodzinę.

bardzo budujące słowa, wiele razy słyszałem, że trzeba wybierać: albo rodzina albo bycie lekarzem, czy wg Was naprawdę tak trudno mieć szczęśliwa rodzinę i być wybitnym lekarzem?

kierowniczka mojej specjalizacji ma męża, dzieci a niedawno pomagałem chrzcić jej wnuka. Udaje jej sie jakoś pogodzić posiadanie rodziny ze znieczulaniem przeszczepów itp rzeczy.

[lung]

Zawsze mnie zastanawiało czy i kiedy kobieta, która wybiera zawód lekarza może pozwolić sobie na dziecko.
Niby głupie pytanie. Ale czy da się pogodzić naukę na studiach, zdobywanie wykształcenia z wychowywaniem dziecka.?

A nie widzialas co napisala EgzotycznyKwiat ? posty nabijasz czy jak O_O ?

[Andzia]

Tak lung, tak. Nie mam co robić, tylko posty nabijać.

[Padre Morf]

jak dzieci

[lung]

Bo temat wałkowany non stop.po co dalej to ciągnąć.

Chcesz być lekarzem, to się ucz i dostań na medycynę. Nie chcesz - nie idz.
Jesli jestes pewna to nie patrz na efekty uboczne, bo te na pewno istnieją, i są nie do zlikwidowania.

[EgzotycznyKwiat]

Lung, trafiłes w sedno. Nie patrzcie na skutki uboczne, bo te zawsze bedą i to nietylko w medycynie. zyskując jedne rzeczy ograniczamy drugie i tego nic nie zmieni. A co do tej rodziny, to kwestia indywidualna, ale jeśli sądzicie, że praca lekarza jest aż tak absorbująca że nie można mieć rodziny to jesteście w błędzie. Wiadomo że ten zawód pochłania więcej czasu niż norma np księgowej, ale uwierzcie mi, że można to pogodzić. Jeszcze jedna ważna rzecz, kiedy byłam jeszcze samotną lekarką i na początku mojego małżeństwa baardzo mieszałam sfere zawodową z prywatną. Oczywiście w stronę zawodowarywatna. Los każdego pacjentna strasznie przeżywałam i wychodząc ze szpitala dalej w nim byłam. Teraz choć nie mniej przejmuje się swoimi pacjentami i staram sie jak najlepiej wykonać pracę, potrafię rozróżnić te dwa światy i spędzać czas z rodziną, zapominając, że pacjent spod 3 zaraz może dostać powtórnego wylewu, bo przecież kiedy jestem w domu pacjentem zajmują się inni świetni lekrze. Chyba każdy lekarz musi przejść ten problem ale radze Wam nastawcie się by od początku starać się nie mieszać zycia zawodowego z prywatnym, bo mozna sie wykonczyć

[lung]

EgzotycznyKwiat, studiowalas we Wroclawiu ?

[EgzotycznyKwiat]

Studiowałam w Warszawie.

[Padre Morf]

hyh witam krajanke z warszawy

[Andzia]

Mam pytanie do studentów medycyny - nie żałujecie? I jak jest? Opowiadajcie.

[Padre Morf]

ja nie żalowalem i nie zaluje