Chcę mieć psa lecz,rodzice...

[keykey]

A czasem doprowadzi do skrajnej furii Niemniej jednak życzę Ci sukcesów w rozmowach z rodzicami, mam nadzieję że z dyskusji wyniesiesz co trzeba

[Doroti]

Misiulko nie poddawaj się:) warto wiercić mamie dziurę w brzuchu, bo pies naprawdę wiele potrafi zmienić. Po pierwsze - nie ma na świecie lepszego przyjaciela

Wiem co myślą rodzice, napisał to ktoś już wcześniej jednak myślę, że w większości w końcu dają się przekonać. Niestety nie moi:( hehe próbowałam tych wszystkich sposobów przez 2 miesiące nawet wstawałam co rano o 5 i szłam biegać, żeby pokazać im że dam radęAle nic z tego. Jejku a naprzykszałam im się od podstawówki:)
heh teraz jestem na studiach, i co.? mieszkam w trzyosobowym pokoju, w bloku. Nadal brak miejsca na psa] Ale czas już wziąć sprawy w swoje ręce, trzeba kombinować. Szkoda mi tylko tych wszystkich lat, kiedy marzyłam o długich spacerach,bieganiu, rowerowych wycieczkach z własnym psem.
Na szczęście mam kota:) i mogę się do niego przytulić:)

Potrzeba wytrwałości, skoro twoja mama prawie się zgodziła, myślę że Ci się uda:) Powodzenia

[yeast]

No, nie bierzesz jeszcze jednej rzeczy pod uwagę - pieski żyją nawet kilkanaście lat, a ty może będziesz chciała wyjechać np. na studia i co wtedy ze zwierzakiem? Teraz jeszcze o tym nie myślisz, ale pies to jest odpowiedzialność na lata.

[Macho]

Dokładnie, też pomyślałam o studiach.
A przecież psa nie trzeba mieć od szczeniaka, więc problem gryzienia mebli znika

[Misiulka]

Może tego nie pisałam,ale jednak myślałam.Tak,to jest mały problem,ale przecież moi rodzice zrozumieli by to,a nic nie stoi na przeszkodzie,by trochę z tym psem powychodzili.Jak wyjdą na spacer to dobrze im zrobi,a napełnić michę i inne takie to nie trud.

[Macho]

Ale skoro rodzice nie chcą psa, to widocznie dla nich to trud bądź niechciany obowiązek.

[Misiulka]

bardzo bym chciała west highlan white teriera lecz może być i kundelek,ale jakiś mniejszy.Tylko co mi da to jakiego psa bym chciała mieć?Zaczynam zbierać na tego psa i inne rzeczy potrzebne do jego utrzymania jak smys,obroża,karma itp.Ostatnio byłam u dziadków.Dali mi 100zł,ale wiem,żę to wciąż mało:(.Chciałabym jakoś sobie dorobić,ale nie mogę,Rodzice się nie zgadzają.A co z kieszonkowymi?Nie dostaję ich.Może raz na jakiś czas,sporadycznie dostanę z 20zł,ale rzadko więcej.A żeby nie było to wczoraj miałąm wypadek samochodowy i znów kasa poleci.Może parę tys,więc przez najbliższy czas nie mam o co prosić.Moja klasa liczy 18 osób i próbowałam ich przekonać,że nie tylko ja bym miała psa.Oni pewnie nie zdają sobie sprawy,że wiem jakie są obowiązki z tym związane,ale nic nie chcą słyszeć na temat psa.No może czasem coś powiem,ale coraz mniej nie mniej jednak wciąż próbuję.Idę w zaparte chociaż to może złe rozwiązanie.Ostatnio okazało się,że jeszcze jedna moja koleżanka dostała psa-yorka.Zazdroszczę jej,nie ma co,ale rodzice są tugóru i nic nie poradzę:(.Pozostaje mi tylko ich przekonywać.

[Korczaszko]

Może tego nie pisałam,ale jednak myślałam.Tak,to jest mały problem,ale przecież moi rodzice zrozumieli by to,a nic nie stoi na przeszkodzie,by trochę z tym psem powychodzili.Jak wyjdą na spacer to dobrze im zrobi,a napełnić michę i inne takie to nie trud.

o widzisz tu masz błędne myślenie - nie każdy psa polubi i zrozumie. psa brałam do domu 10lat, kiedy nikt nie myślał, że gdy będę szła na studia nie będzie miał z nim kto zostać, pół roku zajmowali się nim moi dziadkowie, gdy nagle dziadkowi się odwidziało / i tak od 3 dni nie robię nic innego tylko szukam pokoju dla siebie i psa, więc myślenierodzice na pewno go polubią i zrozumieją jest błędne

[Delfin]

Zawsze w ten sposób doradzam wszystkim pragnącym mieć psa. Bierzemy kartkę papieru, dzielimy ją na dwie części. Po jednej zapisujemy plusy , po drugiej minusy posiadania psiaka. Jeżeli ilość plusów jest taka sama jak minusów, należy poważnie zastanowić się nad decyzją kupna psa. Pies jak już tu ktoś wspomniał to nie tylko przyjemność, zabawa itd, to również wielka odpowiedzialność. W niektórych przypadkach rozciąga się ona również na decyzję o uśpieniu naszego przyjaciela (gdy nie ma już ratunku, lub zbyt się męczy). Coś na ten temat mogę powiedzieć, gdyż sam to przeżyłem. I jeszcze jedno w takiej właśnie chwili musimy być razem z psem do ostatniego tchnienia naszego czworonożnego przyjaciela. Tak było w moim przypadku, i nie zapomnę tego do końca swoich dni. Mam wryty obraz tego wydarzenia na zawsze w swojej pamięci.

[Agenak]

Cóż mam podobnie,
Mam 12 lat i chciałbym mieć psa a mianowicie Owczarka Szkockiego długowłosego.
Mama się nie chcę zgodzić ze względu na cenę psa ponieważ uważa, że na pewno jest bardzo drogi.
Ja sądzę, że na pewno są tańsze szczeniaki.
Mieszkam na wsi, blisko drogi, niestety nie mamy płotu ani siatki więc pies jest narażony na zderzenie się, choć za domem mamy piękne trawniczki na których moglibyśmy biegać i się bawić.
Zawsze moim marzeniem (podkreślam marzeniem, nie zachcianką) było mieć takiego psa, cóż nawet nie potrzebnie pytałem o psa rodziców, żadne marzenie mi się nigdy nie spełniło.
A dlaczego akurat szkockiego?
Gdy miałem 2/3 lata mieliśmy takiego psa lecz szybko uciekł i.
A od 3 lat interesuje się tą rasą, jestem w niej bezgranicznie zakochany

[kawa]

hmm z tego co widze na allegro to da rade kupic szczeniaka za 200-300 zl

[10ola01]

Ja to jestem szczęściarą. Mama zgadza się na psa gdy skończę 12 lat. Teraz mam 11 Tylko tata sie nie zgadza Ale co tam, i tak bede miała pieska.


Porozmawiaj z rodzicami tak szczerze, myśle że sie uda. Powodzenia!

[babelija]

ja też chciałam pieska i nic nie pomagało. Dopiero po 18 latach starań mam go. więc walcz aż Ci się uda.