teoria klucza i zamka

[koko1991]

mam takie zadanie i prosze o pomoc w jego rozwiazaniu (w zadaniu jest rysunek ale nigdzie go nie umiem znalezc w internecie)

schemat przedstawia dzialanie enzymu trawiennego wedlug teorii klucza i zamka
a) opisz elementy schematu wpiszujac: zminokwas, białko, proteaza
b) wyjasnij dlaczego bialka w przewodzie pokarmowym sa poddane dzialaniu proteaz
c)wymien w ktorych odcinkach pokarmowych dzialaja proteazy
d)podaj produkt uzywany w gospodarstwie domowym w ktorym wykorzystane sa enzymy

BLAGAM o POMOC!

[koko1991]

blagam was o odpowiedz wiem ze moj pierwszy post jest prosba ale bardzo potrzebuje odpowiedz na te pytania

[naanahanae]

mam takie zadanie i prosze o pomoc w jego rozwiazaniu (w zadaniu jest rysunek ale nigdzie go nie umiem znalezc w internecie)

b) wyjasnij dlaczego bialka w przewodzie pokarmowym sa poddane dzialaniu proteaz

proteazy są to enzymyz grupy hydrolaz zdolne do przerywania wiązań w łańcuchu polipeptydowym. dzielimy je na endo i egzo peptydazy. endo roszczepiają wiżania wewnątrz łańcucha polipeptydowego a egzo odcinają pojedyńcze aminokwasy.

Upraszczając, spożywane pokarmy zbudowane są z trzech głównych grup-węglowodanów, białek i tłuszczów. Nie mogą one jednak być wykorzystane przez ustrój w swojej pierwotnej formie, lecz wcześniej muszą być rozłożone do składników prostych w procesie enzymatycznego rozkładu, który zachodzi w układzie pokarmowym. Proces ten określa się jako hydrolizę enzymatyczną. Dopiero te proste składniki zostają wchłonięte z przewodu pokarmowego do krwi i chłonki i mogą zostać wykorzystane przez organizm jako źródło energii i materiał budulcowy

Trawienie białek.

Białka w przeciwieństwie do węglowodanów stanowią znacznie bardziej złożoną materię pokarmową. Zbudowane są z aminokwasów połączonych ze sobą przy pomocy wiązań chemicznych. Duża różnorodność aminokwasów oraz związane z tym możliwości połączeń między nimi specyficzne dla każdego organizmu zarówno zwierzęcego i roślinnego stanowią o tak wielkiej różnorodności tej grupy. Białko jest niezbędnym dla człowieka składnikiem diety. Zapotrzebowanie na nie jest bardzo zróżnicowane. Dorosły człowiek przeciętnie potrzebuje około 0,75g białka na kilogram swojej wagi na dobę. Oznacza to, że ważący 70 kg powinien spożywać 50 gram białka dziennie. U noworodka ilość ta jest dwukrotnie większa, a u dziecka w wieku 5 lat nawet sześciokrotnie. Zapotrzebowanie na białko jest także zwiększone u kobiet w ciąży, matek karmiących oraz u rekonwalescentów. Tak jak w przypadku węglowodanów nie może być ono zużyte przez organizm w formie złożonej- wcześniej musi być rozłożone do poszczególnych aminokwasów. Proces ten jednak zapoczątkowany jest dopiero w żołądku. Po przedostaniu się do światła żołądka tzw. komórki okładzinowe pobudzane są przez hormony pokarmowe ( gastrynę, cholecystokininę) oraz przez układ nerwowy do wydzielania kwasu solnego. Jego zadanie jest dwojakie. Po pierwsze działa on bakteriobójczo na większość drobnoustrojów przedostających się wraz z pokarmem. Po drugie, działając na białko powoduje jego denaturację, czyli rozrywane są wiązania chemiczne w cząsteczce białka, które warunkują jego skomplikowaną strukturę przestrzenną. W prosty sposób można powiedzieć, że białko zostaje w pewien sposób wyprostowane, ułatwiając działanie enzymom trawiennym. W soku żołądkowym oprócz kwasu solnego znajduje się także wydzielany przez tzw. komórki główne żołądka enzym zwany pepsyną. Jego działanie możliwe jest także w środowisku kwaśnym i polega na rozbijaniu wewnętrznych wiązań białkowych, w szczególności takich między aminokwasami o rozgałęzionych cząsteczkach np. leucyny i tzw. aromatycznymi np. tyrozyny i fenyloalaniny. Wynikiem takiego działania jest mieszanina różnej długości peptydów ( peptydy to niewielkiej długości łańcuchy zbudowane z aminokwasów) i niewielkie ilości wolnych aminokwasów. Następnie ta nadtrawiona treść pokarmowa przedostaje się do dwunastnicy i rozpoczyna się tzw. jelitowa faza trawienia białek, która jest bardziej złożona. Ogólnie można ją podzielić na trzy etapy: rozkład białka w świetle jelita, rozkład białka na powierzchni komórek wyścielających jelito, czyli w obrębie tzw. rąbka szczoteczkowego oraz etap wewnątrzkomórkowy trawienia.
Trawienie białek w świetle jelita zachodzi przy udziale enzymów wydzielanych przez trzustkę- proteaz (trypsyna, chymotrypsyna i elastaza) i peptydaz trzustkowych (karboksypeptydaza A i B). Są one głównymi białkami wchodzącymi w skład soku trzustkowego. Proteazy mają zdolność do rozkładania wewnętrznych wiązań łańcuchów peptydowych, a każdy z wymienionych enzymów posiada zdolność do rozkładania wiązań między konkretnymi aminokwasami: trypsyna rozkłada wiązania między lizyną i argininą, chymotrypsyna między wiązaniami aminokwasów aromatycznych, a elastaza między aminokwasami tzw. alifatycznymi- waliną, glicyną, alaniną, leucyną i izoleucuną. Peptydazy natomiast mają zdolność do odcinania ostatniego aminokwasu w łańcuchu peptydowym. Podsumowując, proteazy powodują rozkład peptydów do jeszcze krótszych łańcuchów aminokwasów, które następnie rozkładane są do poszczególnych aminokwasów przez peptydazy. W wyniku działania tych enzymów powstaje mieszanina pojedynczych aminokwasów i bardzo krótkich łańcuchów aminokwasów. Teraz następuje kolejny etap trawienia białek w tzw. rąbku szczoteczkowym. Jest to miejsce znajdujące się na powierzchni komórek wyścielających światło jelita i zbudowane z bardzo licznych wypustek tworzących pewnego rodzaju „szczoteczkę”, stąd taka nazwa. Rąbek szczoteczkowy jest miejscem bardzo bogatym w enzymy- egzopeptydazy rozkładające końcowe wiązania w łańcuchu peptydowym, dipeptydazy rozkładające drugie od końca wiązanie w peptydzie i endopeptydazy rozkładające wiązania w części wewnętrznej peptydu. Trawienie w rąbku szczoteczkowym jest ostatnim z etapów tego procesu zachodzącym w świetle jelita. Jego wynikiem jest już mieszanina pojedynczych aminokwasów oraz bardzo krótkich peptydów zbudowanych z 2-6 aminokwasów, które wchłaniane są do wnętrza komórek. Wchłanianie takie odbywa się na zasadzie procesu czynnego przy pomocy specyficznych układów transportujących, co oznacza, że do jego przeprowadzenia zużyta zostaje energia. Po przedostaniu się do wnętrza komórki następuje dalszy rozkład krótkich peptydów do pojedynczych aminokwasów przy udziale znajdujących się w komórkach enzymów. Gdy wszystkie peptydy zostaną już rozłożone do poszczególnych aminokwasów następuje ich dyfuzja bierna ( już bez nakładów energetycznych ze strony organizmu) do układu krwionośnego, a konkretnie do układu żyły wrotnej, która dostaje się do wątroby. W wątrobie zachodzą bardzo skomplikowane procesy przemiany aminokwasów i ich dalszy rozkład.
Jak widać, proces trawienia białek jest bardzo złożony i wieloetapowy, a brak jakiegokolwiek enzymu w jego przebiegu prowadzi do zaburzenia procesu trawienia. Może on być spowodowany przez uszkodzenie narządu lub komórek wytwarzających dany enzym i określamy to jako zaburzenie wtórne, które spotykane jest najczęściej. Drugim typem określanym jako zaburzenie pierwotne jest defekt genetyczny zaburzający syntezę danego lub kilku enzymów. Przykładem choroby wtórnej jest choroba trzewna- celiakia, w której dochodzi do uszkodzenia rąbka szczoteczkowego, przez co znacznie obniża się ilość znajdujących się tam enzymów, co w znaczny sposób upośledza proces trawienia. Opisano także kilka jednostek chorobowych pierwotnych, które zaburzają syntezę trypsyny i enzymów rąbka szczoteczkowego.

[ Dodano: Pon Gru 11, 2006 17:30 ]
białko + proteaza = aminokwas (y)
proteaza pasuje do białka jak klucz do zamka (swoistość substrarowa- dany enzym działa na konkretną substancje)

[Kamil]

Celiaklia to nie jest genetyczna wrazliwosć na białko zbóŻ - gluten

[naanahanae]

Choroba trzewna, czyli celiakia

W najpoważniejszej chorobie wywołanej glutenem, chorobie trzewnej - celiakii - objawy choroby (nieżyt żołądkowo-jelitowy) i zanik kosmków jelitowych pojawiają się po wprowadzeniu do diety glutenu. W Polsce liczba zachorowań na tę chorobę jest oceniana na 1:15 000 urodzonych dzieci.

Choroba trzewna jest schorzeniem o nie ustalonej etiologii, a jej wystąpienie wyjaśnia kilka hipotez tłumaczących mechanizm prowadzący do uszkodzenia błony śluzowej jelita cienkiego.

teoria toksyczna
Zakłada istnienie dysenzymatozy (zaburzeń enzymatycznych) odpowiedzialnej za nieprawidłowe trawienie glutenu, który w formie nie rozłożonej działa toksycznie na komórki jelitowe - enterocyty.

O immunologicznych mechanizmach leżących u podłoża choroby przemawia fakt produkcji przez organizm przeciwciał przeciwgliadynowych (wykrywanych w badaniu krwi), obecność w błonie śluzowej jelita cienkiego nacieków limfocytarnych z przewagą komórek T (potwierdzonych w biopsji jelita).

jak sam napisaeś gluten to też białko a w tym poście jest mowa o białkach właśnie

[papuga]

z czego składa sie podłoŻe ENDO

[naanahanae]

ENDO- w obecności siarczynu sodu fuksyna będąca wskażnikiem w pożywce ulega redukcji i tworzy z laktozą bazbarwny leukozwiązek.

wzrost bakterii wykożystujących laktozą powoduje zakwaszenie podłoża, i stąd zabarwienie podłoża i samych kolonii bakterii

[Savok]

Podobno ma to byc rowniez podloze wybiorcze dla Enterobacteriacea, ale w przeciwienstwie do MacConkeya pozbawione soli zolci. Zamiast ma byc dodany wlasni siarczan sodowy.
Ale jednoczesnie bodobno nadaje sie dla niektorych Bacilli. Nie wiem, albo jedno albo drugie. Takie troche dziwne jest to podloze, osobiscie nie mialem z nim nigdy do czynienia i wydaje mi sie, ze nie jest nadmiernie uzywane.