Studia medyczne po Analityce Medycznej po30tce

[kwass]

Raz. Nie chciałbym burzyć twojego różowego świata. Ale fakt, że przewidziałaś kilka decyzji lekarza nie świadczy o tym, że jesteś dobra w diagnozowaniu. Dobrego diagnostę poznaję się po tym, jak przygnieciony pospolitymi choróbskami, marudzącymi pacjentami i papierkową robotą potrafi trafnie, i odpowiednio wcześnie przewidzieć rzadkie schorzenie. A tu trzeba mieć naprawdę dużą wiedzę, doświadczenia no i pewien instynkt".
Dwa. Nie wiadomo czy człowieka jutro auto nie jebnie, wiec zamartwianie się o to, co będzie za dziesięć lat nie ma większego sensu. Masz zawód w kieszeni, zaplecze finansowe też. Jeśli Cie to tak jara, to nie zostaje Ci nic innego, jak spróbować. Nie masz dużo do stracenia, jak Ci sie odwidzi po anatomii - zawsze możesz zrezygnować i wrócić do zawodu analityka
Pozdro!.

[Epinefryna]

ja bym się chyba nie zdecydowała w wieku 33 lat. Musisz się liczyć pewnie ze zrezygnowaniem z dzieci i stałej pracy. No i zapytaj męża czy się zgadza, bo będzie się musiał wykazać cierpliwością i zarabiać na Ciebie.
Z drugiej strony rozumiem, że nie chcesz całe życie robić czegoś, czego nie lubisz. W takim razie warto spróbować. Jeżeli więc, masz możliwoci i nie przeraża Cię kolejne 6 lat studiowania, to why not?


no ale wyczuwanie chorób u znajomych i siebie to kiepski powód do studiowania medycyny

[lupaw]

Nie rozumiem tego oburzenia na odpowiedzi jarauto. Napisał Ci co o tym sądzi a tu wielkie krzyki z Twojej strony. Skoro się o coś pytasz, to otrzymujesz odpowiedź - tak funkcjonuje publiczne forum i w wieku 33 lat powinnaś o tym wiedzieć. Nie zauważyłem w jego odpowiedzi żadnych przytyków w Twoją stronę - wręcz doradza Ci byś próbowała. Jak jednak widać sama siebie próbujesz przekonać, że jesteś już za stara. Jeżeli tak uważasz to daj sobie spokój z medycyną i myśl o starości.

Według mnie nie ma czegoś takiego jak bycie za starym na coś, w tym przypadku na studia medyczne. Jeżeli chcesz to robić, czujesz że przyniesie Ci to satysfakcję to nic innego jak spróbować - oczywiście jeżeli masz ku temu warunki. W Polsce panuje jakiś straszny mit, że w pewnym wieku już nie wypada studiować - kompletna głupota. Spójrz na kraje zachodnie - tam rozpoczęcie studiów po 30 jest czymś normalnym, nikt nie dopatruje się w tym czymś nadzwyczajnego. Tak więc czas przestać się obrażać za komentarze a wziąć się do roboty i zdać egzaminy - bo zapewniam Ciebie, że nie są one wcale takie łatwe dla kogoś kto pisał starą maturę.

Co do przyszłej pracy w zawodzie - fakt będziesz pracowała krócej niż młodsi koledzy, lecz będziesz robiła to co sprawia Tobie przyjemność, no i jeszcze o ile dobrze liczę o załapiesz się na pracę do 67 roku życia, czyli w zawodzie popracujesz sobie 26lat. Czy to mało?

[prezesowaaa]

Jarauto wiesz co zadziwiasz mnie. Dołączyłeś link do swojego wątku gdzie Ty jak rozumiem chciałeś się doradzić co myślą inni o studiowaniu w późniejszym wieku (ale i tak jesteś ode mnie 6 lat młodszy więc w tym czasie możesz już skończyć medycyne!). Skoro najeżdżasz na mnie, to po co utworzyłeś tamten watek? Żeby ktoś cię głaskał po głowie, (jak Ty to napisałeś)? Napisałam ten watek z takim samym zamiarem jak Ty, aby pogadać, aby usłyszeć co inni mają do powiedzenia. Ja jestem wdzięczna za każdą wypowiedź, oprócz Twojej, bo nie rozumiem skoro byłeś w takiej samej sytuacji jak ja, dlaczego piszesz w tak niemiły sposób. Nie mógłbyś napisać, że miałeś takie same wątpliwości, ale się zdecydowałeś i teraz się cieszysz albo nie, boisz co będzie albo nie. Ja doceniam wszystkich wypowiedzi, nawet takie, gdzie jak pieczara07 twierdzi, że dla niej jest za późno, ale nie takie gdzie ktoś jest taki agresywny jak Ty.

Nie dosyć, że jest nas (starszych) tak mało to jeszcze swój najeżdża na swego .

P.S.
Dlaczego w temacie dałeś mam 25-35 lat? Nie wiesz ile masz?

Jeśli na studia pozwalają CI warunki finansowe i rodzinne to jak najbardziej nie widzę przeszkód. Ja jestem dużo młodsza od Ciebie, próbowałam się dostać 3 razy, jednak mi nie wyszło, a obecnie warunki finansowe już nie pozwalają mi na labę i muszę się szybciej określić. Może jak już się uniezależnię znajdę się w sytuacji podobnej do Twojej.
Jednak nie możesz reagować w ten sposób na bardziej lub mniej kąśliwe uwagi. Niestety lekarz musi być przygotowany na to na każdym kroku, ponieważ ludzie są różni. A niestety z gabinetu kogoś nie wyrzucisz za pyskowanie, bo od ludzi zależy ile zarabiasz i ilu pacjentów Cię wybierze.
Życzę powodzenia w dążeniu do celu