Studia po studiach, czyli spełnianie marzeń ?

[Semenowa]

Witam Wszystkich

z góry przepraszam, jeżeli zamieszczam nie w tym miejscu w którym powinnam.

Otóż ciekawa jestem opinii studiujących medycynę weterynaryjną czy też jak to ujmę tą od człowieka do rzeczy.

W tym roku bronię magistra z biologii medycznej, zdecydowałam po długim roztrząsaniu sprawy czy spełnić swoje marzenie i zacząć medycynę weterynaryjną. Oczywiście od dzieciństwa chciałam ją studiować, jednak w 2008 nie udało mi się dostać na wymarzony kierunek. Z zamiarem podwyższenia w kolejnym roku wyniku z obu matur (biol, chem) zaczęłam studiować biologie. W międzyczasie z jednego powodu postanowiłam się z pożegnać z marzeniem i zrobić podyplomowo uprawnienia diagnosty laboratoryjnego.
Teraz jednak gdy zaszło wiele zmian w moim życiu i nic mnie w tym mieście nie trzyma postanowiłam do niego wrócić. Maturę poprawiam w 2014 r. I jestem prze szczęśliwa z tego powodu

Powiedźcie proszę jakie są Wasze odczucia, kiedy na uczelni widzicie osoby w tym wieku (26 lat i wyżej) rozpoczynające dopiero takie studia. Czy dużo takich przypadków widzieliście, jak sobie radzą i w ogóle jak to jest przyjmowane?

Jakie są Wasze zdania na ten temat, uwagi, wszystko co Wam ślina na język przyniesie a może jest ktoś taki jak ja, który chciałby rozpocząć nowe, drugie studia w tym wieku.

Dzięki z góry za odpowiedzi!
Pozdrawiam!

[kamilorni]

Wiek nikogo nie obchodzi. Na przykład ja nie wiem kto na moim roku jest z mojego rocznika, a kto nie. Bez znaczenia.
Cóż, powodzenia

[Semenowa]

Każdego normalnego człowieka to nie powinno obchodzić a pytam z ciekawości czy dużo takich osób się pojawia:) U mnie od magistra są osoby po 40 roku i nie z pasji a z konkurencji wypierających je z labów

Dzięki Kamil, przyda się:) Na pewno będzie o wiele łatwiej chociażby przez styczność z pokrewnymi tematami. biochemie, biofizyki itd.

[Wendigo]

U mnie w grupie była dziewczyna która ma 27 lat i ma magistra z analityki medycznej. Radzi sobie bardzo dobrze na tej medycynie, a trzeba przyznać, że nie ma łatwo, ponieważ ma malutkie dziecko i codziennie musi dojeżdzać do Katowic z Krakowa. Przyjęta została na ogół dobrze, choć zdarzały się wyjątki ze strony paru niedojrzałych emocjonalnie nastolatków.

[kamilorni]

wielu nie spotkałem, ale kilka na każdym roku myślę, że można znaleźć. Znałem jedną taką osobę, była ze mną na roku. Wcześniej skończyła inny kierunek. Napisałem, że była, bo po kilku miesiącach pierwszego roku się poddała.

[Piotrr]

no ja jestem po studiach i zamierzam zaczac kolejne. na roku(nie podam gdzie zeby nie bylo) z kolezanka z liceum jest kobieta chyba 38 lat+ 2dzieci. Ponoc jest w czolowce naukowej na roku