Inż. chem. i procesowa - prośba o opinię

[Prested]

Cześć, to mój pierwszy post, więc może się przedstawię.

Jestem (będę) uczniem ostatniego roku liceum i planuję zdawać maturę w maju z fizyki, matematyki i chemii.

Tutaj pojawia się pewien dylemat: Czy inżynieria chemiczna i procesowa będzie dobrym kierunkiem, jeśli bardzo lubię chemię, a jednocześnie nie chciałbym zupełnie porzucać fizyki? Powiem szczerze, że niektóre wyzwania intelektualne, takie typowo fizyczne, są dla mnie przyjemnością.

Powód, dla którego nie wybieram fizyki stricte to oczywiście chemia, którą po prostu lubię jako całość (ogólnie znacznie bardziej od fizyki), natomiast choć fizykę rozumiem, to nie wyobrażam sobie studiowania przez następne parę lat tych działów fizyki, których nie lubię. Tak na dobrą sprawę, wyzwania fizyczne uwielbiam, ale tylko z zakresu kinematyki, mechaniki klasycznej, termodynamiki i oddziaływania grawitacyjnego, ewentualnie coś z pogranicza fizyki i chemii jądrowej). Pewnie nie da się tego tak połączyć (kinematyki czy dynamiki - marne szanse, ale termodynamika chyba jak najbardziej, prawda?)
Pytam dlatego, że chciałbym podjąć świadomą decyzję, może spełniłbym się lepiej w innym kierunku, jeśli macie jakieś doświadczenia, opinie, podzielcie się .

[Anche93]

Na inżynierii chemicznej i procesowej (przynajmniej na PW) chemii jest stosunkowo mało (Porównuję z technologią chemiczną, bo akurat ten kierunek studiuję, ale trochę znajomych na ichipie mam. Pierwszy rok mamy prawie identyczny, później nasze kierunki rozchodzą się w różne strony.) - najwięcej jest jej na III semestrze, trochę w II i trochę w IV. Fizyki jest sporo - 3 semestry fizyki, jako takiej, więc i działy Cię nieinteresujące zostaną omówione. Jest sporo termodynamiki (IV i V semestr + w przedmiotach obieralnych). Z mechaniki na V i VI semestrze masz kinetykę procesową i też coś z tej gałęzi jest dodatkowo wśród przedmiotów obieralnych. Jest też mechanika płynów i jeszcze wśród obieralnych mechanika biomateriałów. (Z tymi obieralnymi to się jakoś od tego roku zmienia, więc nie wiem czy zostaną te same, czy będzie całkowita wymiana). Ogólnie kierunek jest bardziej techniczny niż chemiczny i najwięcej zajęć jest z projektowania wszelakich procesów, aparatury, reaktorów.

[Prested]

Dziękuję za odpowiedź!
Fakt, tak trochę myślałem i dlatego w pierwszym momencie zrezygnowałem z inż. chem., bo czułem, że za mało tam chemii. Dziś myślę, że w sumie projektowanie reaktorów i procesów to coś, co dawałoby mi ogromną satysfakcję. Mimo to, chciałbym poznać więcej chemicznych mechanizmów, a nie tylko podstawy. Z tego co czytam jednak, po chemii ciężko znaleźć pracę (nie chciałbym być nauczycielem), a jeśli już to jest ona powtarzalna (brakuje tam miejsca na kreatywność). Pewnie sporo osób marzy o karierze naukowca, więc gdyby łatwo było znaleźć taką pracę (poza uczelnią), to raczej mielibyśmy ich już pełno. Powiedz mi, studiujesz tech. chemiczną, jaki to kierunek? To jest coś pomiędzy czystą chemią a inż. chemiczną? Czyli zajmujecie się chemią sensu stricto ale od strony przemysłowej?

[Anche93]

Technologia chemiczna jest właśnie tak pomiędzy chemią, a inżynierią chemiczną. Nie wiem, jak jest z chemią na politechnikach, bo na PW nie ma, a ja brałam pod uwagę głównie Warszawę jeśli chodzi o studia. Wiem, że np. na chemii na UW jeśli chodzi o przedmioty chemiczne to mamy wszystko to samo (chociaż my np. mamy autorski sposób nauczania nieorganicznej, więc to jest zupełnie co innego) i chyba nawet podobne ilości godzinowe. Różnice są takie, że my nie mamy np. historii chemii, ale za to mamy przedmioty techniczne: grafikę inżynierską, elektronikę i elektrotechnikę, automatykę i pomiary, inżynierię chemiczną, termodynamikę, aparaturę chemiczną i maszynoznawstwo. Można powiedzieć, że zajmujemy się chemią od strony przemysłowej, ale właściwie ten kierunek daje dwie drogi do wyboru - chemia albo technologia - można zostać na uczelni, albo pracować w jakimś instytucie i się rozwijać naukowo, albo iść do pracy w przemyśle. Co do ilości pracy to ja akurat myślę, że we wszystkich dziedzinach jest ciężko (tzn. z pewnością po polonistyce jest ciężej, ale ta nagonka, że brakuje inżynierów też jest trochę sztuczna) i np. nie widzę różnicy w ilości pracy po inżynierii chemicznej, a po chemii. Może ten tytuł inżyniera coś daje w tym przypadku, może nie, nie wiem, pracy jeszcze nie szukałam. Być może nigdy nie będę pracować w zawodzie, tak też może się zdarzyć, bo nikt mi znalezienia pracy nie gwarantuje. Tytuł inżyniera nie wiem czy pomaga, na pewno nie daje żadnej gwarancji, ale muszę przyznać, że na moją decyzję o wyborze studiów bardzo wpłynął fakt posiadania inż. przed nazwiskiem, bo inaczej poszłabym na zwykłą chemię.