Czuję się staro - a chcę isć na LEK (kącik geriatryczny)

[Semenowa]

Nie jest nas aż tak mało ósemkowych . 88 kłania się

[mik_12]

88. ale z was dzieciaki
Wiem, że na WUM-ie jest przynajmniej jedna osoba 30-letnia, kończąca pierwszy rok. Chyba w Warszawie jest większa tolerancja.

[szczuroskoczek]

no ta liberalne miasto

[kate27]

Kiedyś myślałam, że osoby zdające później na lek to jakieś bardzo odosobnione przypadki, ale widzę na tym forum, że trochę nas jednak jest Orientuje się ktoś, jak to wygląda ilościowo na uczelniach - czy większość to świeżaczki po maturze z garstką osób po poprawach, czy też ci drudzy zdarzają się występować w bardziej znacznych grupach? Mnie to w sumie bez różnicy, ale ciekawość zżera

[tchorz]

Najwięcej starszaków jest na uczelniach z niskimi progami,to ci którzy w końcu dostali się po kolejnych próbach. Na prestiżowych częściej zdarzają się duzo starsi np po skończeniu innych studiów.

[mik_12]

W sumie my sami nie wiemy jak jest. Sama poszukuję takich osób. Przeglądając forma można zauważyć, że takie osoby są. Na pewno taka osoba nie będzie pierwsza i jedyna w kraju, ale takich osób jest mało.
Tutaj znalazłam wypowiedź jednej osoby, wpis świeży, można się pocieszyć.

[KatarzynaZSDM]

Z moją koleżanką studiował (lek, Białystok ) chłopak 26 letni, znaczy zaczynał mając tyle lat -)
Nie było żadnej dyskryminacji, dziwnych tekstów (przynajmniej wprost), odrzucenia. -)

[nika0645]

ja nie rozumiem, jak można by było odrzucać czy coś gadać na temat starszych ode mnie osób ja bym czuła do nich respekt, że się nie poddali, próbowali, aż w końcu się udało trzeba walczyć o marzenia! w końcu to chodzi o całe nasze życie

[bioman]

Zelzy tylko to od czyjegoś podejscia i sytuacji finansowej. Zaczynając studia (lekarskie) zaraz po liceum, teoretycznie konczymy 6-letni cykl z 25-26 lat na karku. Jesli ktos ma lat 26+ i go kwestia tych 6 lat róznicy nie rusza to nie widze przeciwwskazan - jedynie podziwiam. Co do sytuacji finansowej to oczywiście chodzi o niezależnosc, nie wyobrażam sobie obciążac rodzicow w pewnym wieku.

Ja osobiście rozmyslalem przed wynikami matur, ile razy bym poprawial mature, gdyby się nie powiodło i zdecydowalem, ze dałbym sobie tylko jedną dodatkową próbe - jesli mi sie nie uda przygotowac odpowiednio do matury i jej dobrze napisac to znaczy, ze prawdopodobnie i na studiach bede mial wieksze problemy z radzeniem sobie (oczywiscie to nie znaczy, ze dostając sie za pierwszym razem tych problemow nie bedzie). No ale to tylko moje zdanie i chyba aż tyle nie mam zawziętości, aby próbwac do skutku.

[chaosik]

Jeśli chodzi o finanse, to to bardzo indywidualna kwestia. Niektórzy mają taką sytuację rodzinną, że mogą być na czyimś utrzymaniu przez czas studiów. Nie wyobrażam sobie utrzymania się zupełnie bez wsparcia rodziców czy męża/żony. Można dorabiać na studiach ale praca na etat nie jest możliwa

[bioman]

chaosik, ja tez sobie nie wyobrażam studiowania bez pomocy rodziców zwłaszcza, ze jedyny okres w jakim można coś zarobić zaraz po maturze to okres wakacji. Chodziło mi jedynie o sytuacje, w której zacząłbym studia mając np. 26 lat i brał pieniądze od rodziców, nawet jeśli mieliby to byc lekarze, prawnicy z wypchanymi portfelami.

[mik_12]

Dobra, nie straszmy tych z tego forum, którzy się dostali w tym roku, a są starsi od maturzystów. Na pewno będą zadowoleni

[mik_12]

Lepiej bierzmy się za naukę. W przyszłym roku ma zostać otwarta medycyna w Kielcach. Będą nowe miejsca, statystycznie powinno być łatwiej.