Jakie studia?

[agnnie97]

Hej, za jakieś dwa miesiące przystępuję do matury. Strasznie się jej boję i już teraz mam ochotę zagrzebać się w ziemi i udawać, że nie istnieję. Uczę się systematycznie, spędzam nad książkami naprawdę dużo czasu. A mimo tego cholernie się stresuję. Nie potrafię sobie z tym poradzić. Mam najgorsze przeczucia. Wiem, jak bardzo się stresowałam podczas zdawania prawa jazdy i boję się, że na maturze będzie to samo. Po prostu w pewnym momencie się zablokuję i nic nie napiszę, a przecież ten egzamin zadecyduje o mojej przyszłości.
Na poziomie rozszerzonym zdaję biologię, chemię i angielski. I tu właśnie kieruję pytanie do was: jakie kierunki studiów polecacie? Myślę o medycynie, ale nie wiem czy się dostanę: próbować będę, ale przecież zawsze trzeba mieć jakiś plan awaryjny. Oceny mam raczej dobre z biologii 4/5,z chemii trochę gorzej, ale 3/4/5 jest. Nie jestem jakimś geniuszem, ale wydaje mi się, że jestem trochę ponad średnią.
Na jakie studia iść, żeby nie żałować? Chodzi mi o to, że chcę potem znaleźć pracę. Nie chcę zarabiać najniższej krajowej, ale 50000 tys. miesięcznie też nie oczekuję
Nie przeszkadza mi ilość nauki, bo po prostu lubię się uczyć
Błagam, pomóżcie!

[Jozek]

Jeżeli mam być szczery - udaj się najpierw do psychologa (nawet i szkolnego, choć osobiście za nimi nie przepadam)i to nie w złym znaczeniu tego słowa. Po prostu musisz coś zrobić, aby przestać się bać, aby się odblokować. To jest pierwszy krok do dobrego wyniku według mnie. Zamiast się stresować powinnaś wmówić sobie, że Ci się uda i osiągniesz jak najlepszy wynik. Pamiętaj też, że matura to nie jest tak naprawdę nic ważnego.

[agnnie97]

Wszyscy cały czas mi powtarzają, że sobie poradzę i żebym się nie stresowała, ale to wcale nie jest takie proste. Brałam już leki na uspokojenie, ale nic to nie dawała,a co do psycholog,to wydaje mi się, że już trochę na to za późno Byłam chyba na 5 spotkaniach dotyczących stresu i metod walczenia z nim (były prowadzone przez psychologów) i nie dowiedziałam się absolutnie niczego, oprócz tego, że najważniejsze jest pozytywne nastawienie i znalezienie odpowiedniego sposobu relaksacyjnego.

[Jozek]

Domyślam się, że to coś trudniejszego niż może się wydawać. Ja osobiście też jestem przed maturą, a jeszcze nie zacząłem się tak naprawdę uczyć i powtarzać. Mimo, że też celuję wysoko. Nastawiony jestem pozytywnie, bo matura nie jest najważniejsza w życiu. Pamiętaj też, że psycholog nie odwali za Ciebie całej roboty. Polecam twórczość Michała Sikorskiego, na przykład

[Jozek]

- coś nie działa BBCode poprawnie.

[agnnie97]

Dzięki
A na jakie studia Ty się wybierasz? Masz jakieś plany awaryjne

[Jozek]

W pierwszej klasie to była medycyna, a na ten moment nie mam jeszcze żadnych planów. Myślałem nad biotechnologią/bioinformatyką, ale to nic pewnego. Planów awaryjnych nie mam, bo jak wspomniałem - nie mam nawet planów podstawowych. Co będzie to będzie, carpe diem!

[Nitrogenium32]

Na poziomie rozszerzonym zdaję biologię, chemię i angielski. I tu właśnie kieruję pytanie do was: jakie kierunki studiów polecacie?

Przede wszystkim to witamy na forum!

Ja osobiście trochę sceptycznie podchodzę do osób bojących się maturą i bardzo się nią przejmujących. Nie ma się czego bać. Trzeba znaleźć złoty środek - przygotować się dobrze do matury i nie zwariować przy okazji. Być może ja miałem na to łagodnie mówiąc wywalone, przez tydzień przed maturą z biologii ogarnąłem jeszcze raz cały materiał i jakoś wycisnąłem 72%. Jeśli się uczycie dużo wcześniej - nie ma się czego bać. Naprawdę, dajcie spokój, jeszcze nieraz w życiu będziecie się czegoś bali, np. takiej sesji na studiach.

Biorąc pod uwagę przedmioty, do jakich podchodzisz na poziomie rozszerzonym (biologia, chemia, angielski) - z mojej strony polecam kierunki związane z biologią i chemią. Jednak nie ma co się kierować tym, czy bardziej interesuje Cię biologia czy chemia. Przykładowo ja uwielbiałem w gimnazjum i liceum chemię, a do biologii byłem zniechęcany, aż tu nagle na farmacji pokochałem botanikę i parazytologię, a coraz mniej lubię chemię (mało kto lubi kwantowe pierdoły, bo to hieroglify).

Jeśli marzysz o medycynie - celuj w medycynę. Napisałaś, że nad nią myślisz, ale nie wiesz, czy się dostaniesz - uwierz w swoje możliwości! Co prawda moim zdaniem oceny nie obrazują faktycznego stanu wiedzy i umiejętności wykorzystania tej wiedzy w praktyce. Zdecydowanie bardziej popieram system punktowy, jaki to jest u mnie na farmacji np. na matematyce, statystyce i biofizyce - za każdą rzecz można dostać ileś punktów, a ocena końcowa uzależniona jest od ilości uzyskanych punktów.

Na medycynie się nie znam. Nawet nie chciałoby mi się poprawiać matury, żeby się na nią dostać, bo jeszcze w liceum zdążyło mi się jej odechcieć.

Sporo za to wiem o farmacji, perspektywy zatrudnienia po niej są bardzo szerokie i mało kto tak naprawdę zdaje sobie z tego sprawę, no bo po farmacji każdy ląduje na kasie w aptece, a jedyne, czego się uczy na studiach, to obsługa kasy fiskalnej i czytanie hieroglifów. W rzeczywistości farmacja daje bardzo duże możliwości. Jest dobra dla osób, które lubią się kształcić (wspomniałaś nawet, że lubisz się uczyć ), ponieważ daje solidne podstawy z zakresu wielu nauk biologicznych, chemicznych, farmaceutycznych i nie tylko. Można pracować w aptekach, w koncernach farmaceutycznych, w różnych instytucjach (np. Narodowym Instytucie Leków), można zostać na uczelni i pracować naukowo itd.

Co prawda jestem zdania, że osoby, które nie dostały się na medycynę i chcą zimować na farmacji, zajmują miejsca osobom, które o farmacji marzą (tak, o farmacji można marzyć), ale. Jeśli chcesz spróbować - czemu nie? Czy wybierzesz medycynę, czy wybierzesz farmację - wybierasz zawsze w ciemno. Dopóki nie przekonasz się na własnej skórze, jak to wygląda, nie będziesz miała o tym żadnego pojęcia. Mnie mówiono, że na I roku farmacji ma się dużo wolnego czasu, a tak naprawdę poruszam się z domu na uczelnię i spowrotem. Poza tym uczelnie różnią się między sobą, np. w Białymstoku wszystko robią dużo szybciej, niż w Warszawie, a mają taki sam zakres materiału, jak wszędzie. Normalne przedmioty farmaceutyczne pojawiają się dopiero na III roku, na I roku można się w zasadzie czuć jak na jakimś biol-chem-mat-fizie. Tak czy inaczej na farmacji jest zdecydowanie więcej rzeczy chemicznych niż na medycynie (na medycynie to chyba w ogóle rzeczy chemicznych nie ma ), no i np. na kierunku lekarskim o botanice nikt nie ma zielonego pojęcia.

Decyzję podejmij sama, ale pamiętaj, że najważniejsze jest to, by robić w życiu to, co się lubi. Poznaj własne zainteresowania i możliwości i uwierz, że zdasz dobrze tę maturę.

[rebelheart]

Jak ktoś wierzy w swoje możliwości, nie boi się matury i jest strasznie pozytywnie nastawiony to gdzie powinien uderzyć?

Nie jestem pewien medycyny, tak jak w 1 i 2 klasie byłem na 100% przekonany, że medycyna to jest to co chciałbym studiować - teraz tak nie jest Nie mam pojęcia co mógłbym studiować zamiast medycyny, nie kręci mnie farmacja, elektroradiologia.

Ostatnio wkręciłem się w politykę i w system edukacji, interesuje mnie to i czytam to z przyjemności. Podstawy programowe, podręczniki ahh Mógłbym studiować biologię i zostać nauczycielem biologii, tylko nie znajdę po tym pracy, jako biolog też nie wiem gdzie mógłbym zahaczyć poza nauczaniem, pracą naukową, wykładaniem na uniwersytecie, podobno są gdzieś laboratoria, ale konkurencja jest coraz większa - biotechnologia, bioinżynieria, biomedycyna, analityka medyczna. Mógłbym studiować chemię, ale przeraża mnie matematyka i fizyka, szczególnie fizyka, która jest dla mnie jak czarna magia XD

[Nitrogenium32]

Mógłbym studiować chemię, ale przeraża mnie matematyka i fizyka, szczególnie fizyka, która jest dla mnie jak czarna magia XD

Ja na wykładach z chemii ogólnej i nieorganicznej mam jakieś kwantowe pierdoły, których nikt z nas nie rozumie, i w których jest sporo czarnej matematyki, czyli takiej bardzo zaawansowanej, niedostępnej dla każdego. Ale ogólnie matematyka i fizyka nie jest taka straszna, przynajmniej dla mnie. Po pierwszym wykładzie z całek rozumiem już o co w tym chodzi i to jest naprawdę fajna rzecz. Pochodne są trochę upierdliwe, ale bez nich nie ogarnie się całek. A całki to uhh.

[rebelheart]

Nie mam pojęcia co to całki/całka - nawet nie wiem jak to się odmienia

[persil1991]

Matura to rzeczywiście niezła okazja do stresu, ale też nie ma co przesadzać. Poza medycyną jest jeszcze wiele interesujących kierunków biologiczno-chemicznych, po których nietrudno o pracę, a na które wystarczy nieco niższy wynik. A samą maturę. zawsze można poprawić! Z każdej sytuacji jest wyjście i żaden wynik matury niczego nie zamyka!

Proponuję rozwiązywać możliwie dużo arkuszy maturalnych, ale podchodzić do każdego tak jak do matury. Nie, nie chodzi o ubieranie się w domu w strój galowy Ale wydrukować arkusz, usiąść tylko z nim nie rozpraszając się muzyką, telewizją itp., a później sprawdzić możliwie rygorystycznie wg klucza odpowiedzi. A później w maju wystarczy zrobić to samo

[Nitrogenium32]

Nie mam pojęcia co to całki/całka - nawet nie wiem jak to się odmienia

Sorry, ale nie mogę w to uwierzyć.