Proszę o radę

[Devil Advocate]

Witam!

Jestem obecnie studentem III roku prawa. Od zawsze chodziły mi po głowie studia medyczne ale dopiero teraz doszedłem do wniosku, że to jest właśnie ten zawód z którym chcę związać przyszłość.
Proszę zatem o radę i pomoc. Czy warto angażować się w studia medyczne w wieku 23 lat? ( maturę z biologii i chemii pisałbym w 2016 r.) I co najważniejsze - czy w czasie tych studiów ( niekoniecznie na I czy II roku) jest szansa podjąć pracę na np. pół etatu? Chodzi rzecz jasna o kwestie finansowe i uniezależnienie się od rodziców.

[retrovirus]

Od zawsze chodziły mi po głowie studia medyczne ale dopiero teraz doszedłem do wniosku, że to jest właśnie ten zawód z którym chcę związać przyszłość.

Fajnie. Uważaj tylko żeby nie wpaść w pułapkę wszędzie dobrze gdzie nas nie ma". To syndrom wielu studentów którzy są znudzeni materiałem na swoim kierunku i wyobrażają sobie emocjonujące studia gdzie indziej. Często właśnie na medycynie. A prawda jest taka że studia medyczne potrafią być nudne (nawet bardzo, zwłaszcza na pierwszych latach), bardzo lubią marnować czas co jest frustrujące, a i tak wiele uczelni ma tendencję wypuszczania absolwentów w fazie półproduktu co oznacza że na medycynie ważne jest zaangażowanie się w nieobowiązkowe a właściwie konieczne zajęcia pozauczelniane".

Tak więc, moja pierwsza rada- koniecznie, absolutnie KONIECZNIE, SKOŃCZ PRAWO! Równolegle do medycyny, bądź, jeśli nie czujesz się na siłach, wcześniej.

Czy warto angażować się w studia medyczne w wieku 23 lat?

Warto. Oczywiście, że warto, 23 lata to żaden problem, pod warunkiem że naprawdę wiesz że chcesz się tym zajmować w przyszłości.

I co najważniejsze - czy w czasie tych studiów ( niekoniecznie na I czy II roku) jest szansa podjąć pracę na np. pół etatu?

Jest szansa. Może nie na pół etatu, ale praca w trakcie studiów jest z pewnością możliwa. Zapomnij o mitach dotyczących studiów medycznych. Tak naprawdę średnio inteligentny gibon jest w stanie je skończyć. Problemem jest jednak fakt, że warto byłoby zakręcić się trochę już w trakcie studiów wokół pracy szpitalnej, co z kolei jest czasożerne. Warto nauczyć się pisać prace naukowe, warto też prace te zaprezentować na konferencji, choćby uczelnianej, bo wbrew pozorom umiejętność występowania przed dużą publicznością przyda się jeśli ktoś poza pracą kliniczną chciałby choć trochę zająć się również pracą naukową. Warto zapisać się do koła żeby zetknąć się z żywą specjalizacją (świetny sposób na wyleczenie się z neurochirurgii i kardiochirurgii), poasystować do operacji, podyżurować żeby zobaczyć jak wygląda na oddziale dzień zabiegowca. Wszystko to nieobowiązkowe, ale wierz mi, przychylniejszym okiem patrzy się na studenta który wyraża chęć nauczenia się czegokolwiek, i nie blednie kiedy prosi się go o zeszycie pijaczka na SORze. Poza tym taki kontakt z żywą medycyną pomaga przebrnąć przez wszystkie zajęcia teoretyczne.
Jeśli jesteś w stanie udźwignąć pracę w trakcie semestru - to świetnie. Ja pracowałem w wakacje, ale znam takich którzy świetnie radzili sobie z pracą w trakcie.

[Jacwojdala]

Prawo i medycyna - to może być mieszanka wybuchowa i . skuteczna. Zgadzam się, że KONIECZNIE musisz skończyć zaczęte już studia i potem starać się o dostanie na medycynę. równolegle? Raczej nie polecam, bo dobry lekarz (też student) powinien przykładać się do swoich obowiązków i nie rozdrabniać się na kilka innych. Więc kończ prawo i biegnij na medycynę. Czy warto? Poza tym można połączyć prawo i medycynę i zostać np. mediatorem, walczyć o prawa pacjentów etc

A jak chcesz się zorientować w temacie to wpisz sobie w google: praca lekarz praca szpital i poszperaj w różnych artykułach. Wszak net to kopalnia wiedzy (tej bardziej i mniej uzytecznej).