Kod: Zaznacz cały
Materyał naukowy, to obraz wartości badawczej na stronie gnhi.pl celem
budowania potencjału w ramach programu Badania i Rozwój z tytułu projektów
realizowanych przez luchowicz gabinet. wykorzystywanie zasobów naturalnych
bjologicznych// stworzenia i badania// dobra praktyka przyrodnicza. Wybrane
krótkie zapisy.wykazania doświadczalnie i metodycznie wartości biologicznej. Jest to ten sposób,
w którym nauka wkracza do każdego działania i wypraw bez względu na wątpliwości co
do natury tego zagadnienia.
Wyprawa do dzikiego świata jest elementem rozległego analitycznego działania znanego
pod nazwą: LUCHOWICKI TRAKTAT PRZYRODNICZY. Obraz jest prezentowany jako
szerokie spektrum pod działaniem luchowicz gabinet.
„Cieszył się wędrówką do nieznanych miejsc, oglądaniem nieznanych rzek,
a trudy wynagradzała mu pasja poznania” tak pisał kiedyś Owidiusz. I również dziś
owa pasja poznania rozgrywa się na naszych oczach w regionach zapomnianych.
Wyprawa do dzikiego świata to zoologia kuriozalna. To powiew ożywczy
powietrza. Jest w tym jakieś zrozumienie, które rządzi zasobami biologicznymi.
Należy przeto sądzić, iż w owych populacjach istnieją różne formy zwierzęce w
wielkiej liczbie gatunków. Populacje są tutaj jednak istotne jako, iż wiele z nich stoi
na granicach gatunków. Gatunki są przeto opisane jako izolowane od siebie
populacje. Wiele ze zwierzęcych populacji jest znanych w tzw. etnowiedzy.
Nazywa się ich różnie i to jest również tematem frameworku zwanego wyprawą.
Ciągnąc dalej analizę przedstawiamy jasne teorie i przekazy na
tematy, które dla człowieka wydają się być nieodgadnione.
Idziemy w jakiś obszar pokryty kilometrami skalnych zarośli i
opuszczonych sadów. Ten sobowtórczy region oddzielony jest jako pierwotny. Ale
ów dziki region mogą zamieszkiwać przeróżne fałszywie endemiczne i prastare
zwierzęta. Tam też napotkać możemy "innych", polnych ludzi z lepianek
połącznych silną więzią ze światem natury. Są to też ludzkie populacje kultywujące
swoją "tradycję", przyodziane w łachmany ze skóry i lniane narzuty. Tematem tego
artykułu jest opisanie dzikiego regionu jaki występuje
jeszcze w wielu niebadanych obszarach. A są to niewysławione
środkowoeuropejskie górskie kotliny oraz rozległe pola i lasy. To także te regiony
wysunięte w Kaukazie północnym czy daleko aż po obszary wielkiej dzikiej
przyrody Azji Środkowej. Mamy także obszary czadyjskie i sudańskie, które kryją
tajemnicze dziwne i prastare populacje zwierzęce. Należy również wspomnieć o
niektórych wyspach na Oceanie Spokojnym ukrywających być może pewne
reliktowe fauny.
Są to regiony nie wskazane dość dokładnie na mapie. Jeden z
eksploratorów pakistańskich w zapiskach znanych jako Unrecorded explorations
(2004.cryptozoology.com) zwraca uwagę, że ponad 100 szczytów górskich o
wysokości ponad 6000 m. n.p.m. nie zostało do tej pory opisanych przez
geografów. Zwłaszcza jest jeszcze wielce prawdopodobne, iż te niezwykłe doliny i
rozległe porośnięte lasami górskie krainy skrywają nie jedną jeszcze zagadkę dla
zoologów i badaczy historii naturalnej. Wiemy skądinąd, iż takie regiony jak
północno-zachodni Afganistan górski, czy obszary wysunięte bardziej na północ
mogą okazać się regionami zapomnianymi. Ponoć zauważono tam stworzenia
ludzkie należące do innych populacji, co wydaje się być potwierdzeniem dzikiego
statusu regionu. Wiemy również, iż pewne dzikie obszary zamieszkują nieznane
populacje futrzanych gatunków (zwierzęta ssacze) oraz rzadko stwierdzana
herpetofauna.
Możemy również próbować przeglądać stare przeźrocza przedstawiające
przebyte wyprawy do odległych zakątków Turkmenii czy irackiego Kurdystanu.
Szczególnym rodzajem badań jest studiowanie starych ksiąg zoologicznych
opisujących właściwe dokonania zoologów. Należy przeto mieć na uwadze faunę
krainy wielogórza, czyli gór Kopet Dag na południu Turkmenistanu.
Tajemnicze pozostają także góry Niszapurskie jako pasmo z licznymi jaskiniami i
roślinnością stepową. Należy się być może spodziewać w regionie tajemniczej
fauny zwierzęcej. Klimat tam panuje suchy kontynentalny. Prowadzi się hodowle
wielbłądów. W depresji Adzhakaya pozostały regiony zatrzymane w czasie. Także i
przedłużenia pasm Boysuntov na wschodzie regionu pokryte przez łąki alpejskie i
lasy jałowców mogą być obszarem budzącym potwierdzenie statusu wielkich dni
zoologii, które jeszcze nie mineły. Przewertowanie lokalnych systemów znaków w
księgach lub spisanych relacji lokalnych ludowych wierzeń odnośnie tej
zróżnicowanej fauny może nas naprowadzić na wnioski odnoszące
się do stanu różnych form w perspektywie zoologów.
Nie jest rzeczą błędnaą mówić o współczesnych dinozaurach. Należy
raczej szukać ich nieznanych populacji w odległych górckich ostępach
północnego Kaukazu czy libijskich gór. Ponieważ sam fakt istnienia zmian w
dynamice czasu jest zjawiskiem naocznym. Bo czy kurczak na patelni nie jest
naszym dinozaurem?
Nie jest ważne to co się dzieje, lecz własna reakcja na wynikłe wydarzenia. Za
przykład może służyć wyprawa polska Ksewerego Branickiego do północnej
części Afryki. Region ten jest biednie poznany i brakuje dostatecznej wiedzy o
stosowanych praktykach na tym terenie. Należy jednak wiedzieć, że w Afryce
północno-czadyjskiej lub w środkowym Sudanie górskim pozostały pewne
zwierzęce populacje niewykryte do dzisiaj. Jednym ze sposobów na wykrycie tych
zwierząt jest praktyka etnozoologów, którzy mogą stanowić o niebywałych
odkryciach populacji drogą rodem z opracowań detektywistycznych. Wiele było już
przypadków, gdy fauna była odkrywana poprzez poszlaki oraz pewne raporty
ludności lokalnej.
Jesteśmy świadomi, iż polska praktyka zoologiczna została w pewnym
momencie zaprzepaszczona. Oczywiście jeśli jesteśmy świadomi, jest szczególna
sposobność do przeprowadzenia szczegółowych badań w formie assesment na
odległych i dzikich obszarach, gdzie do tej pory żadne badania "nie miały
miejsca". Dzika przyroda zarówno krajów dawnego jedwabnego
szlaku i dziesiątków górskich przełęczy tego obszaru jak i również dzikie obszary
Środkowej Europy skrywają tajemnice historii naturalnej. Oczywistością jest, iż
poznanie przyrody całego tego zasięgu pozostaje w kwestii badania
obserwatorów.
Zrozumiałe są innowacyjne technologie i praktyka poruczona na badania
przyrodnicze autochtoniczych, kudłatych oraz gadzich zwierząt.
Szczególnie ważne są tu wartości poznawcze. Wyznaczone przez kraje i ich
instytucje bądź organizacje non-gov regiony wymagają precyzyjnego poznania.
Są to szczególnie słabo znane regiony nieuchronne zarówno dla obecnych jak i
przyszłych praktyk badawczych. Czy wiecie może już teraz kim są przyrodnicy? Te
wersety wyznaczają właściwe drogi poznania rezultatu. Brakuje niestety właściwej
kryptozoologii i eksploracyj prowadzonych przez właściwych badaczy. Co
więcej, nawet zoologia jest w zaniku w tem kraju. Uprawiane są jedynie jakieś
oceny na środowisko, bądź mami się lud tzw. rynkiem zoologicznym.
Powróćmy jednak do zoologii na właściwem miejscu.
Celem zoologii jest wyjaśnienie poznawczych wartości jakie jej
przyświecają, jako jednej z nauk biologicznych. Zwróćmy też uwagę na
przedziwne stworzenia czy wybryki natury jakie w dawnych czasach mniemano o
najróżniejszych zwierzętach czy to gatunkach ssących lub pełzających.
Kod: Zaznacz cały
słowa kluczowe:
populacja / kryptozoologia / ekologia / zbiory etnozoologiczne / konserwacja /
historia naturalna / eksploracja / próbki biologiczne02/09/2014. bv
Artykuł był udostępniony na stronie gnhi.pl, lecz ze względu na atak hakerów na początku 2016 roku strona wygasła. Korzystam więc z własnego archiwum. Jak się mówi "umiesz liczyć, licz na siebie".
Druga wersja artykułu !
Rcx38,cdwq0i_08-2023