Biolog.pl

Hej!
Mieszkam mniej więcej pomiędzy Krakowem i Lublinem. Większość moich znajomych planuje wybrać się do Lublina na studia jedynie niektórzy do Warszawy lub Krakowa. Ja natomiast jako jedyna z moich znajomych poważnie myślę o Łodzi.

I tu pojawia się problem - czy będąc sama w obcym mieście dam sobie radę? Psychicznie przede wszystkim Czy na studiach raczej każdy ma kogoś znajomego, czy są osoby, które zaczynają same?

ja miałam podobną sytuację, z tym, że wybrałam się na uczelnię oddaloną o 50km od domu i dałam radę. Wiele osób na początku nikogo nie zna, więc nie masz się czym martwić, na pewno poznasz fajnych ludzi

Może uważacie, że facet to co innego, ale ja będę studiował 560 km od miejsca zamieszkania i myślę, że dam radę, spokojnie, nie ma co martwić się na zapas, poznasz nowych ludzi, przyjaciół i nie będziesz chciała wracać

Jak poszłam na studia, 120 km ode mnie, nie znałam zupełnie nikogo Dogadałam się z jedną dziewczyną przez internet i razem znalazłyśmy pokój, a potem jakoś poszło. Poznasz ludzi na inauguracji albo jakimś spotkaniu integracyjnym i z czasem będzie coraz lepiej Powodzenia.

Miałam dokładnie taką sytuację rok temu i to właśnie w Łodzi. Wybrałam akademik, więc stopniowo poznawałam ludzi z mojej uczelni, wydziału Na początku zawsze jest trudno, ale po kilku tygodniach przywykniesz i będzie z kim się uczyć, zrobić ściągi i imprezować

Wendy pisze:Jak poszłam na studia, 120 km ode mnie, nie znałam zupełnie nikogo Dogadałam się z jedną dziewczyną przez internet i razem znalazłyśmy pokój, a potem jakoś poszło. Poznasz ludzi na inauguracji albo jakimś spotkaniu integracyjnym i z czasem będzie coraz lepiej Powodzenia.

Jestem bardzo ciekawa - to był trafiony wybór, jeżeli chodzi o współlokatorkę? Wiadomo, że przez internet ludzie mogą być zupełnie inni niż w rzeczywistości, istnieje prawdopodobieństwo, że się nie polubicie i bierze się po prostu kto chętny - ale trzymacie, czy raczej każda zajmuje się sobą?

Dzięki wszystkim za odpowiedzi, trochę rozwialiście moje wątpliwości czy oby nie wybrać gorszej uczelni ze względu na znajomych.

Moim zdaniem nie ma sensu patrzeć na czynniki takie jak: gdzie idą znajomi lub czy miasto jest ładne. Najważniejsze jest, jaka to uczelnia.
A jeśli chodzi o moją współlokatorkę, to ze wszystkich 5 stancji, w których mieszkałam, ona była najlepsza (najlepiej się dogadywałyśmy). Praktycznie jakbyśmy się już dłuższy czas znały (a wcześniej rozmawiałyśmy jedynie na gg i przez telefon). Niestety nasze drogi się rozeszły, m.in. ze wzgl. na to, że ja zmieniłam uczelnię, ale nadal utrzymujemy kontakt, a minęły 3 lata odkąd nie mieszkamy razem.
Poza tym, prawie do każdego mieszkania wprowadzałam się nie znając żadnego z lokatorów i tylko z jednego mam złe wspomnienia (opuściłam je po 2 miesiącach). To chyba niezła statystyka

Nie obawiaj się. Nie ty jedna i nie ostatnia wybierasz się w całkiem inny rejon niż twoi znajomi. Zresztą- poznasz nowych.
Ja uciekłam aż 400 km od rodzinnego miasta i na dobre mi to wyszło

Ja tam wybrałem miasto, gdzie poszło sporo moich znajomych, ale jednak 3 rok z rzędu mieszkanie ogarniałem z nowymi osobami, których wcześniej nie znałem Póki co nie żałuję. Oprócz samych współlokatorów wiąże to się z poznaniem ich znajomych itd. więc ogólnie można poznać tak całą masę fajnych ludzi.

Oj poradzisz sobie, większość studentów jest raczej przyjezdna

Do miasta w którym studiuję nie poszedł żaden z moich znajomych. To jest ogromny plus, bo ma się nowy start, nie ciągną się za człowiekiem żadne etykietki.

Studiuję ponad 300km od domu - nie znałam tu nikogo, na tym forum zgadałam się z dziewczyną z którą zamieszkałam później w pokoju w akademiku. Większość osób idzie samotnie na studia i wszyscy są otwarci na nowe znajomości więc będzie ok Ja jestem strasznie nieśmiała a jednak mam wielu znajomych i szybko odnalazłam się w tym mieście (najtrudniejszy jest pierwszy miesiąc)

Jeśli mogę poradzić coś od siebie - jak będziecie mieć organizowane jakieś spotkania integracyjne to idź na nie, bardzo fajna sprawa i na starcie poznajesz ludzi, z którymi będziesz w grupie/na roku.

Lunette, ja jestem w Łodzi, a do domu mam prawie 500 km, do dziewczyny nie wiem ile ale ona jest w Krakowie. Początek był straszny, zwłaszcza, że Łódź sprawia wrażenie obskurnej, a przez rok mieszkałem w Krakowie (długa historia), który jest w porównaniu z Łodzią przepiękny. Potem zaczęło się robić gęsto - pełno nauki, kół, zaliczeń i innych pierdół i w listopadzie już byłem w pełni zaaklimatyzowny Podobno nasza stoma jest jedną z lepszych. kto to wie? faktem jest za to, że mamy więcej materiału niż np. na lekarskim w Lublinie, bo mamy więcej embrio, anatomia ta sama (nie jest prawdą, że stoma ma lżej ze wszystkiego oprócz kończyn), więc o czymś to świadczy - albo, że chcą nas gnoić albo, że chcą odsiać tych niepracowitych i niekumatych, chociaż oni zawsze jakoś się ślizgną. La Morte Vivante, ma rację, poza tym znajomi znajomymi, ale jak cię jeden z drugim parę razy w chu*** zrobi to dojdziesz do wniosku, że kolegów w życiu nie ma, no może poza paroma wyjątkami, ale niestety często jest tak, że ci którym się ufa nakopią cię w dupę i w ogóle nie patrzą na twoje interesy, tak też jest na studiach.