Biolog.pl

Cześć!

Potrzebuje uzasadnienia następujących zależności:
1.Dlaczego aktywność niemetali w dół grupy maleje, a metali rośnie?
2.Dlaczego moc kwasów tlenowych maleje w dół grupy?

1. Każdy atom dąży do posiadania ostatniej powłoki całkowicie wypełnionej.
Metale 1. grupy mają 1 elektron na ostatniej powłoce i najłatwiej im jest pozbyć się tego elektronu i w ten sposób osiągną komplet na niższej powłoce. W miarę przesuwania się w dół grupy liczba powłok jest coraz większa, a co za tym idzie elektron jest coraz dalej od dodatniego jądra (które budują dodatnie protony i obojętne neutrony, co daje w sumie ładunek dodatni) i jest coraz słabiej przyciągany. W ten sposób w cezie ostatni elektron jest słabiej przyciągany przez jądro niż w licie i łatwiej go oderwać od cezu niż od litu, dlatego cez jest bardziej reaktywny.
W niemetalach grupy 17. jest 7 elektronów na ostatniej powłoce i najłatwiej jest dodać do tej powłoki 1 elektron, żeby osiągnąć komplet 8. Dalej jest podobnie jak u metali - fluor ma mniej powłok niż jod, dlatego jądro fluoru silniej przyciąga ten 1 elektron niż jądro jodu i fluor łatwiej zabiera innemu atomowi 1 elektron niż jod, co sprawia, że fluor jest bardziej reaktywny.

2. W kwasach tlenowych, np HCLO4 masz atom centralny w postaci chloru połączonego przez tlen z wodorem. Kwas ten dysocjuje wg równania HCLO4 = H+ + CLO4-. Widzimy więc, że kwas wtedy zdysocjuje, gdy atom centralny wyciągnie od wodoru elektron przekształcając go w kation H+. I teraz, im większa elektroujemność tego atomu centralnego, tym mocniej/łatwiej wyciąga elektron od wodoru. Dlatego też z każdym kolejnym okresem, w miarę spadku elektroujemności atomu centralnego, atom centralny ma coraz słabsze zdolności do wyciągania elektronu od wodoru. Dlatego też kwas HCLO4 będzie łatwiej dysocjować niż kwas HBrO4 i będzie od niego mocniejszy. 1 punkt użytkownik wyjaśnił bardzo dobrze.

Brdzo dziękuję!