Biolog.pl

Wie ktoś coś szerzej na temat tych dwóch specjalizacji?
Otóż w moim województwie na obie specjalizacje jest po kilka-kilkanaście wolnych miejsc. Obie katedry znajdują się na uczelni.
Czym one głównie się zajmują? Tak jak wstępnie widziałem w programach, jest to głównie praca naukowa i statystyczna, która mi się podoba, w stosunkowo małym stopniu kliniczna. Czy jest sens składać na nie jako pierwsze specjalizacje? Czy są tutaj na forum specjaliści epidemiologii lub zdrowia publicznego albo ktoś takowych zna?
Jak wygląda po specjalizacji rynek pracy? Czy jest zapotrzebowanie na ww. specjalistów? Trochę dziwny wydaje się fakt, że zdrowie publiczne to też kierunek studiów.

No znam kilka lekarzy z tą specką, ale to raczej jako dodatkowa opcja, albo na przeczekanie na miejsce dla tej właściwej. Tak na poważnie to chyba mało kto chce zajmować się tą dziedziną. Według mnie potworne nudy i chyba naprawdę wybierają ją albo pasjonaci, albo osoby, które na nic innego się nie dostały. Poza ośrodkami akademickimi, które prowadzą zajęcia dla wielu kierunków ze zdrowia publicznego chyba trudno o pracę w mniejszych miastach.
Zresztą za określeniem zdrowie publiczne kryje się wiele dziedzin, jest to bardzo szerokie pojęcie. Może i można coś stricte klinicznego wysupłać z tego, ale imo szkoda czasu, życia i młodości na dziobanie tabelek z danymi sprzed kilkunastu lat, bo jak sami prowadzący mówią, mało kto ma chęci i fundusze na nowe badania i statystyki. Ale jeśli cię to interesuje to idź do zakładu jakiegoś i porozmawiaj z prowadzącymi, co uważają, co robią. Może bardziej naświetlą sytuację.
Ja bym poważnie zastanowił się, czy z całego wachlarza specjalizacji wybrać akurat zdrowie publiczne. Dla mnie abstrakcja i mega mało lekarskie zajęcie, także nie rozumiem, ale szanuję.

Dzięki za odpowiedź. No ja tam bym wolał właśnie coś spokojnego w stosunku do np. chirurgii czy medycyny ratunkowej.

Rozumiem, ale imo jest wiele ciekawszych i spokojnych specek niż zdrowie publiczne.
Medycyna rodzinna, medycyna pracy, okulistyka, patomorfologia, plus wiele, wiele innych.
Chirurgia to stały nagłe i powikłania, z którymi trzeba się mierzyć, natomiast mi bardzo odpowiada to, że są to głównie młodzi i zdrowi ludzie, bez pierdyliarda chorób i leków, jak na internie. Są wyjątki, ale jak już taki dziadek się trafi, to dobrze zawsze jest chętny na konsultację internista za ścianą.