Biolog.pl

Ktoś z Was srartuje na medycynę w wieku 30 lat? Co o tym sądzicie?

Sorry za błąd... Powinno być startuje.

Ja uważam, że warto spróbować, jeśli ma się do tego warunki, tj. chęć dalszego kształcenia, środki finansowe. Zawsze można zrezygnować. Sama myślę o tym znowu, chociaż skończyłam inne studia.

Ja tez sie przymierzam, zeby zaczac w podobnym wieku. Planuje i mam nadzieje,ze sie uda zaczac w wieku 29 lat. Im starsza jestem, tym bardziej widze, ze nigdy nie jest za pozno, zeby probowac. Zaluje, ze bylam tak glupia i porzucilam marzenia w wieku 22 lat, bo wydawalo mi sie, ze jestem juz za stara. Teraz w zasadzie nic nie trace, moge tylko zyskac. Jesli wyobrazenie rozminie sie z rzeczywistoscia, wroce do pracy w wyuczonym, rowniez bardzo dobrym zawodzie.

Moim zdaniem to wszystko zależy od motywacji i planu na siebie. Lekarski przez długi czas był moim niespełnionym marzeniem, aż w końcu szczerze odpowiedziałam sobie na pytanie, co tak naprawdę ciągnie mnie do tego zawodu.

Na zmiany i naukę absolutnie nigdy nie jest za późno, niemniej kształcenie lekarza trwa. Studia, staż (na nieszczęście studentów mają go zlikwidować), specjalizacja... potrzeba determinacji.

Gdzie się przygotowujecie? i jak wyobrażacie sobie studiowanie? Będziecie gdzieś jeszcze pracować?

A czy możliwe jest studiowanie medycyny w wieku +40 ???

ja sie dostałam w wieku 37 lat na lekarski, po dwóch podejsciach do matury z biol i chem.

starababa pisze: ↑

13 lut 2022, o 11:05

ja sie dostałam w wieku 37 lat na lekarski, po dwóch podejsciach do matury z biol i chem.

Dzięki za odpowiedź. Napiszesz coś więcej? Jak zostałaś przyjęta przez wykładowców i studentów? Jak Ci idzie przyswajanie materiału? Jest ciężko?

Z ciekawości zapytam komuś starszemu wapniakowi się udało wieku 30 lat bądź wyżej ?
I czy jest ktoś kto pisze w tym roku ,bądź ma zamiar w przyszłym roku?
Piszę o magicznych ludziach z 3 z przodu

Ja już mam magiczne 3 z przodu i studiuje na pierwszym roku lekarskiego. Co prawda dostałam się z maturą, którą pisałam ponad 10 lat temu wiec ominęło mnie poprawianie. Uważam, ze to była najlepsza decyzja w moim życiu! Jestem już po jednych studiach medycznych i kilku latach pracy z pacjentami i to bardzo pomaga mi w studiowaniu, ogólnie to co dla osób po liceum jest nowe dla mnie wydaje się oczywiste. Sporo przedmiotów zapychaczy udało mi się przepisać z poprzedniego kierunku wiec na zajęcia chodzę 2-3 razy w tyg. Dla osób mających prace, dzieci czy problemy zdrowotne jest moźliwość ustawienia sobie planu według potrzeb ( nie wiem czy na każdej uczelni). Bez problemu wkręciłam się w towarzystwo młodszych ludzi, może dlatego ze nie odstaje wyglądem? Generalnie młodsze osoby są bardzo zagubione i zestresowane na tych studiach i traktują mnie jako wsparcie i osobę na której pomoc moga liczyć. Ogólnie na roku jest sporo jest osób po innych studiach i po 30 również, także bardzo polecam

Cześć Lena

Właśnie w październiku skoczy mi 30 na kark . Pamiętam od liceum marzyłem o medycynie . Minęło 10 lat i nachodzą mnie te myśli . Tylko ja musiałbym pisać mature .
Obecnie studiuje budownictwo i pracuje ale myślami jestem gdzie indziej . No właśnie tam .
Dziekuję za Twój komentarz .

A macie może jakieś doświadczenia ze studiami wojskowo-lekarskimi? Zdarzają się tam starsze osoby?

Aktualnie jestem na studiach informatycznych (inż. zaocznie) i wybieram się do wojska. Pracowałem przez ~rok jako programista na rynku cywilnym i nie podobało mi się to.

Mocno rozważam pozostanie w wojsku przez najbliższe lata, dorobienie mgr z infy (plan B => oficer) i jednoczesne przygotowanie do matur bio-chem-mat - by spróbować dostać się na woj-lek. Tego materiału do matur jakoś bardzo dużo nie ma a nim zrobię inż. i mgr z infy minie jeszcze kilka lat, to raczej by się udało to ogarnąć. Dyskusyjna jest kwestia wieku, bo strzelam, że mógłbym zacząć gdzieś mniej więcej mając 30-32 lata.