Znalazłam sikorkę

[WojtekB]

a od kiedy to sikory gniazda budują, przecież to dziuplaki

Gniazdo w sensie gniazdo w budce. Budka mogła się rozpaść icała zawartość czyli młode ptaki i wysłanie mogły wypaść.
Ale słuszna uwaga, że sikory są dziuplakami (Batman, sprawdź jeżeli możesz, co myślisz na ten temat )

[Mimoza:)]

Sikorkę możesz jak narazie karmić różnymi owadami np. muszkami, komarami, świerszczami itp.

[Zombi]

Witam.
Dziś przechadzając się przez miasto natrafiłem na pisklaka ( o mały włos go nie zdeptałem ) był w strasznym stanie, wyziębiony, osłabiony. Gniazda nie było ponieważ był to środek starówki miejskiej. Nakarmiłem go wodą i mlekiem ze strzykawki. Teraz jest przy mnie w pojemniku wypełnionym watą, wydaje mi się że jest to ptak z rodziny sikorów. Ma małe upierzenie ale w pewnych miejscach go nie ma. Odżył po napojeniu go i teraz moje pytanie czym go karmic żeby wrócił do siebie. Postaram jutro wrzucić jakiej fotki,
Z góry dziękuje za pomoc i porady.
Pozdrawiam Tomek.

[tuella]

Ptakom, a szczególnie pisklakom podaje się wodę, najlepiej mineralną, w zadnym wypadku mleka. Jeśli chcesz podać coś wysokobiałkowego spróbuj zrobić kuleczki wg receptury Desselbergera/Rogaczewskiej (bez dodatków) z mieszanki serowej wraz z siekanym jajkiem sporządzić zwarte kulki o średnicy około 3/4 cm.

[domino_r]

Nie wiem, jak dla mnie branie pisklaków do domu to jest jakaś masakra tyle się apeluje, tyle się mówi a ludzie dalej swoje. Już pomijając, że rodzice takich pisklaków mogą być w pobliżu i w rzeczywistości sami robimy mu krzywdę. No jeśli tak nie jest i życie pisklaka faktycznie jest zagrożone, to i tak jak dla mnie pomoc mu nie ma większego sensu. Założycielka tematu na początku mówiła o jakiejś humanitarności śmieszne. Ptak wychowywany wśród ludzi nie potrafi potem normalnie funkcjonować w naturalnym środowisku i zostaje szybko złapany przez drapieżniki (i dlatego, nawiasem mówiąc, kocham pana Krzywińskiego za wymyślenie metody introdukcji Born to be free"). Oczywiście o ile taki potencjalny dobroczyńca ma zamiar wypuścić takiego ptaszka na wolność. Także, co to za życie dla ptaka który potem będzie zalecał się do ludzi? To jest ta humanitarność? Phi.

[tuella]

Jestem innego zdania, zwłaszcza że wiele ptaków jest zagrozonych wyginięciem. Nie widze nic złego w tym, że odratuje się ptaka.Ptaki zwykle i tak są nieufni wobec ludzi, dlatego przywrócenie im wolności nie bedzie wiązało się z odwiedzinami. Zaś my mamy czyste sumienie i satysfakcje, że dzięki naszej pomocy liczebność tych ptaków nie spadnie.

[WojtekB]

Jestem innego zdania, zwłaszcza że wiele ptaków jest zagrozonych wyginięciem.

Na pewno nie - w większości przypadków to pospolite gatunki żyjące blisko ludzi (czyli synantropy), których liczebność nie jest tragicznie mała. Chyba, że znajdziesz pisklę bielika czy głuszca

Nie widze nic złego w tym, że odratuje się ptaka.

Ja też nie widzę nic złego, tylko nic na siłę. Taki jegomość zabierze pisklaka/pisklaki do domu i potem nie wie co i jak i potem pojawiają się nie potrzebne tematy i zarazem ptasie tragedie", bo niestety jegomość nie wiedział jak pomóc pisklętom.

Po pierwsze: dość często się zdarza, że pisklaki wypadły z gniazda, gdyż są w trakcie nauki latania lub z powodu ograniczonego miejsca w gnieździe. Jednakże nadal są pod czujnym okiem ptasich rodziców.

Po drugie: jeżeli sytuacja wymaga zabrania piskląt (np. z powodu zagrożenia z strony drapieżników lub intensywnego ruchu ulicznego), to niech lepiej trafiają pod opiekę doświadczonych osób z Ptasich Azylów, ewentualnie do weterynarza. Osoba, która go znalazła, zapewne nawet nie wie jakiego gatunku jest pisklę, a co za tym idzie czym się żywi, kiedy się usamodzielnia itp.

Ptaki zwykle i tak są nieufni wobec ludzi, dlatego przywrócenie im wolności nie bedzie wiązało się z odwiedzinami.

Nie właściwie wychowany ptak, będzie ufny ludziom, chyba że odda go do azylu lub będzie ściśle trzymał się pewnych zasad i poleceń osób z forum (choć rzadko się tak zdarza, że się stosując, gdyż większość ludzi chce wychować pisklaka po swojemu).

Zaś my mamy czyste sumienie i satysfakcje, że dzięki naszej pomocy liczebność tych ptaków nie spadnie.

Ja bym nie miał czystego sumienia, jakbym nie wiedział jak pomóc pisklakowi i za moją przyczyną by zginął. A liczebność, cóż jest wiele innych czynników, które mają większy wpływ na wzrost/spadek populacji niż uratowanie pisklaka/pisklaków.

[tuella]

Zgadzam sie z tobą. Osoba która nie ma zielonego pojęcia o opiece nad pisklakiem, czy chorym ptakiem nie powinna się nim zajmować. Ptasich azyli jest niewiele, z tego co sie orientuje, dlatego jedynym wyjściem jest weterynarz.
Pisząc o ptakach zagrożonych wyginięciem miałam na myśli np jerzyki, które uważam za gatunek wciąż spadający w liczebności, czego powodem jest działalność człowieka.

[domino_r]

przywrócenie im wolności nie bedzie wiązało się z odwiedzinami.

Masz rację. Ptak nie wróci do dobroczyńcy, bo szybko zostanie zabity przez drapieżnika ^^ Nawet w Ptasim Azylu nie są wstanie wychować ptaka w pełni po ptasiemu.

Zresztą jak dla mnie Ptasi Azyl nabrał zbyt duży rozgłos. Pierwotnym jego założeniem miała być pomoc ptakom zagrożonym. Jednak jak pojawiły się o nim wzmianki w telewizji, to ludzie zaczęli przychodzić tam ze wszystkim co znaleźli. Azyle są z tego co wiem teraz przepełnione i jak dla mnie ich funkcja zaczyna mijać się z celem.

Zaś my mamy czyste sumienie i satysfakcje, że dzięki naszej pomocy liczebność tych ptaków nie spadnie.

t uwielbiam egoizm ludzki zasłaniany dobroczynnością. Nie powinno się liczyć nasze czyste sumienie tylko dobro ptaków. To, że uratujesz kilka pisklaków, czy nawet kilkanaście z jednego gatunku w całej Polsce, niczego nie zmieni. Dlaczego? Wychowany wśród ludzi pisklak ma minimalne szanse na przeżycie w środowisku naturalnym, a jeśli przeżyje, to z dużym prawdopodobieństwem będzie zalecał się do ludzi zamiast do ptaków swojego gatunku. Więc jego cel życiowy automatycznie ulega zniszczeniu. Co nam po uratowaniu zagrożonego ptaka skoro albo od razu zginie, a jak nie to i tak się nie rozmnoży? Więc wspominając tu o pomocy w utrzymywaniu liczebności ptaków jest tu dla mnie nie na miejscu. Od ratowania populacji ptaków są specjalne metody introdukcji (najbardziej pochwalam Born to be free - minimalna ingerencja ludzka, a skuteczność bardzo duża, a nie chowanie ptaków w klatkach tak jak te wasze biedne pisklaki, które potem mają prawie zerowe szanse na przeżycie)

[tuella]

Uważasz że lepiej pozostawić rannego ptaka samemu sobie, zwłaszcza gdy ewidentnie cierpi? Wydaje mi się że to raczej zdolność do empatii przemawia za wyciągnięcie dłoni do poszkodowanegoo a nie jak to ujęłaś ludzki egoizm.

[domino_r]

Tak. Uważam, że lepiej go zostawić niż miałby potem cierpieć całe życie. Jeśli przygarniasz pisklaka, to i tak zginie po wypuszczeniu. Jeśli znajdujesz rannego ptaka i oddajesz go do azylu to i tak cierpi z ta różnicą, że dłużej. W azylach jest przepych i ptakom wcale nie jest tam przyjemnie. Przykład bociana, którego kiedyś poznałam. Został przez kogos znaleziony w tragicznym stanie. Teraz nadal żyje, jednak całe swoje życie musi leżeć na brzuchu i zostaje karmiony przez ludzi. Uważasz, że jest szczęśliwy? Albo jerzyk, który jest zamknięty całe życie w klatce. Jerzyki spędzają przecież ok. 90% doby na niebie. Uważasz, że jest szczęśliwy i jego życie się dopełnia? Ptaki to nie ludzie. Co innego człowiek sparaliżowany, który jednak żyje, a co innego ptak.

Dla mnie to po prostu pseudo miłość do zwierząt. Tak jak babcia, która kocha koty i przygarnia mnóstwo przybłęd do swojego mieszkania, a potem przychodzi do weterynarza z kotami, które łysieją płatami i ma jeszcze pretensje, że lekarz nie umie tego wyleczyć. A to zwyczajny koci stres, spowodowany przymuszonym życiem w stadzie". Tak samo jest z ptakami. Sprawiamy im tylko dodatkowe cierpienie i stres. Osobiście wole takiego ptaka szybkim ruchem wysłać na drugi świat.

[WojtekB]

Zresztą jak dla mnie Ptasi Azyl nabrał zbyt duży rozgłos. Pierwotnym jego założeniem miała być pomoc ptakom zagrożonym. Jednak jak pojawiły się o nim wzmianki w telewizji, to ludzie zaczęli przychodzić tam ze wszystkim co znaleźli. Azyle są z tego co wiem teraz przepełnione i jak dla mnie ich funkcja zaczyna mijać się z celem.

Więc wspominając tu o pomocy w utrzymywaniu liczebności ptaków jest tu dla mnie nie na miejscu. Od ratowania populacji ptaków są specjalne metody introdukcji (najbardziej pochwalam Born to be free - minimalna ingerencja ludzka, a skuteczność bardzo duża, a nie chowanie ptaków w klatkach tak jak te wasze biedne pisklaki, które potem mają prawie zerowe szanse na przeżycie)

Coś mi się wydaje, że za bardzo krytykujesz Azyle )

Co do Twojej wychwalanej metody Urodzić się, aby być wolnym - cóż sprawdza się, ale tylko u bardzo ograniczonej grupy zwierząt, które potrzebują natychmiastowej ochronny (nie czytałem o innych reintrodukowanych gatunkach niż tylko o wilkach, rysiach i kurakach). Nie wyobrażam sobie zastosowania takiej metody np: u ptaków śpiewających. Nie piszę, że ta metoda nie jest skuteczna, ale jej głównym celem jest zwiększenie różnorodności genetycznej w obrębie danego gatunku i żyjące w wolierach samice, mają możliwość kontaktu z dzikimi samcami, przez które są kryte. Potem odchowują młode w naturalnym otoczeniu i zarazem nie są narażone na potencjalne ataki drapieżników.

Co do Ptasich Azylów: na obecną chwilę nie ma lepszych metody pomocy ptakom.

Pierwotnym jego założeniem miała być pomoc ptakom zagrożonym.Jednak jak pojawiły się o nim wzmianki w telewizji, to ludzie zaczęli przychodzić tam ze wszystkim co znaleźli. Azyle są z tego co wiem teraz przepełnione i jak dla mnie ich funkcja zaczyna mijać się z celem.

Od początku głównym celem Azylów (głównie mam na myśli warszawskiego ośrodka przy stołecznym zoo) było ratowanie wszystkich chore i ranne ptaki. Co roku dzięki warszawskiemu Azylowi na wolność wraca około 2000 ptaków (na wolność trafiają tylko wyłącznie wyleczone ptaki).
Co do form przygotowania na wolność: zależy jaki to ptak jest ciężko ranny, czy to pisklak itd. W azylach kontakt ptaków z ludźmi też jest minimalizowany, ale w przypadku piskląt się tak nie da, gdyż młode ptaki dość często i regularnie muszą być dokarmiane.
Co do wypuszczania ptaków na wolność: ptaki nie są wypuszczane tak sobie od razu.
Jak już prędzej pisałem ptaki, które mają być wypuszczone muszą być całkowicie zdrowe i pełne sił, żeby miały większe szanse w naturze. Przed wypuszczeniem ptaki są umieszczane do zewnętrznych wolier adaptacyjnych, gdzie ingerencja człowieka jest minimalizowana do podawania pokarmu. Ptaki w wolierze mają kontakt z innymi ptakami oraz z światem zewnętrznym. Kiedy już ptaki są gotowe to można je wypuścić, jednak woliera nie są od razu zamykane, gdyż w przypadku niektórych gatunków (np. pustułek) młode ptaki mają w zwyczaju przez pewien czas wracać do gniazd by się dokarmić z darmowej stołówki", jednak potem już całkowicie się usamodzielniają i nie wracają do wolier.
Co do Twojego masowego ginięcia uratowanych ptaków": wypuszczane ptaki są obrączkowane. Dzięki nim można dowiedzieć się o wypuszczanych ptakach - Azyl dostaje kilkadziesiąt wiadomości zwrotnych w ciągu roku (jedna z ciekawszych jest wiadomość z Wrocławia o łabędziu, który miał wbity hak w dziób).

Nie chcę się już mieszać w temat cierpienia ptaków gdyż mój pogląd już jest wyrobiony (w tej kwestii jestem, że tak powiem letni", moja opinia jest pośrednia między opiniami tuelli i domino_ri )

BTW: Nie chcę zakładać dodatkowego tematu więc napiszę to w tym

Chciałem wspomnieć o profesorze Ryszardzie Graczyku. Kiedyś oglądałem program w tv (chyba w Ostoi"), gdzie była mowa o prowadzonych przez niego obserwacjach oraz badaniach nad zachowaniem i ochroną ptaków i ssaków. To dzięki jego inicjatywie w roku 1974 powstały hodowle głuszca i po krótkim okresie cietrzewia w Stobnicy oraz hodowlę dropia w Siemianicach. Niestety ta druga hodowla prawie doszczętnie zniszczona w roku 1980, a ostanie 4 ptaki, które przetrwały zostały przeniesione do Stobnicy, gdzie prawdopodobnie żyły do 1986 roku. Choć jednak nadziej jest nikła, być może ktoś w przyszłości podejmie próbę przywrócenia dropia do polskiego krajobrazu (jednak z tego co słyszałem, szansa na to jest znikoma).

[domino_r]

Przyznaję, że moją wiedzę o azylach bardzo uzupełniłeś i zwracam honor jednak nadal zostaję w przekonaniu, że większość przypadków znalezionych ptaków nie powinna być zabierana.